بسم الله الرّحمن الرّحیم
العُلَماءُ باقونَ ما بَقِیَ الدَّهرُ
ارتحال آیت‌الله سید محمدسعید حکیم مرجع بزرگ شیعیان موجب تأثر و تأسف است و خلأیی در حوزه‌های علمیه، به‌ویژه حوزه‌ی پربرکت نجف پدید می‌آورد.
توانایی علمی، شجاعت کم‌نظیر در بیان نظرات، استعداد در طی سریع مدارج علمی و تحقیقی در حوزه علمیه نجف و تربیت شاگردان بعضاً تأثیرگذار برای حوزه‌های علمیه نجف و سایر بلاد، در کنار طهارت باطنی و والایی روحی، از جمله ویژگی‌های گرامی و ممدوحی است که در ایشان سراغ دارم.
اینجانب این مصیبت مؤلمه را به بیت معظم ایشان، بالخصوص فرزند فرهیخته و دانشمند ایشان حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید ریاض حکیم، تسلیت و تعزیت عرض می‌کنم و از درگاه حضرت حق علو درجات ایشان را خواستارم.
امیدوارم چراغ خدمات علمی و اجتماعی فرزند فاضل، برجسته و تأثیرگذار ایشان بیش از پیش فروغ و رونق بگیرد و خداوند بر توفیقات ایشان نیز بیفزاید و ایشان را از آفات و بلیات مصون و محفوظ بدارد، إن‌شاء‌الله.
اسدالله بیات زنجانی
۱۳ شهریورماه ۱۴۰۰
قم المقدسه
اشتراک‌گذاری این نوشته
کد QR را اسکن کنید یا از لینک کوتاه بالا برای اشتراک‌گذاری این نوشته استفاده کنید
