شرایط شهود و بیّنه‏

مسئلۀ ۳۵۳۴ :    شاهد باید بالغ، عاقل، مؤمن، عادل، حلال زاده و نیز نباید متّهم باشد که برای دفع ضرر از خود یا برای جلب منفعت شهادت می‏دهد. در مواردی شاهد باید مرد هم باشد و نیز در صورتی جایز است شهادت دهد که به آن مورد یقین داشته باشد پس شهادت با ظنّ و گمان و تخمین جایز نیست. همچنین در باب وصیت، اگر متعلّق آن مال باشد و دو شاهد مسلمان عادل یافت نشود و موصی هم ناچار به وصیت کردن باشد، شهادت ذمّی بر علیه مسلم پذیرفته می‏شود.
مسئلۀ ۳۵۳۵ :    شهادت شاهد عادلی که با دیگری دشمنی غیر دینی دارد، در مورد او قبول نمی‏شود، اگر دشمنی وی موجب فسق او نگردد، ولی شهادت دوست به نفع دوست حتّی اگر خیلی صمیمی باشند قبول است کما اینکه شهادت دوست علیه دوست نیز پذیرفته می‏شود.
مسئلۀ ۳۵۳۶ :    در تمام مواردی که شهادت زن پذیرفته می‏شود، شهادت زن و شوهر به نفع یا ضرر یکدیگر پذیرفته می‏شود و نیز بنا به مشهور شهادت پدر و فرزند به نفع یکدیگر و شهادت برادر یا خواهر به نفع یا ضرر یکدیگر پذیرفته می‏شود و شهادت فرزند علیه پدر اگر موجب ارشاد، اصلاح و منع او از گناه نباشد، محل اشکال است، ولی ‏شهادت پدر علیه فرزند، اگرچه متعارف نیست ولی مطابق قواعد درست است.
مسئلۀ ۳۵۳۷ :    کسانی که خود را در معرض شهادت قرار داده و اعلام آمادگی برای شهادت می‏کنند و در واقع نوعی حرص و ولع برای شهادت از خود نشان می‏دهند، در حقوق خصوصی اشخاص، شهادت آنان پذیرفته نیست، اما در حقوق الهی و مردمی ایراد ندارد.
مسئلۀ ۳۵۳۸ :    در موارد زیر شهادت چهار زن بدون ضمیمه شهادت مرد یا بدون نیاز به قسم پذیرفته می‏شود:
1- بکارت، ۲- وضع حمل، ۳- عیوب باطنی زنان مانند جراحات داخلی آلت زنانگی و نه عیوب آشکار، ۴- حیض و نفاس، ۵- در امور دیگری که زنانه است و زنان از آن اطلاع دارند، ۶- در امور مالی مانند خیار، شُفعه و مانند آن، شهادت هر زن عادله‏ای به اندازه خودش پذیرفته می‏شود، بنابراین اگر یک زن عادل شهادت دهد که فلان مال بر حسب وصیت متعلّق به فلان شخص است، شهادت وی نسبت به یک‎چهارّم آن ارث یا مال وصیت شده، قبول می‏شود و اگر دو نفر زن عادل شهادت دادند، نسبت به نصف آن و اگر سه زن عادل شهادت دادند، نسبت به سه‎چهارم آن و اگر چهار زن عادل شهادت دادند، شهادت آنان نسبت به تمام ارث یا مال پذیرفته می‏شود.
مسئلۀ ۳۵۳۹ :    شرایط شهود در حقوق الهی خالص، در باب حدود بیان خواهد شد ولی به‌طور کلّی دعاوی‏ای که مربوط به حقوق مالی است و نسبت به شخص زنده مطرح می شود، هم با شهادت دو مرد عادل و هم با شهادت یک مرد و دو زن یا شهادت یک مرد عادل و قسم خوردن مدّعی اثبات می‏شود، چه آن مال مورد ادّعا، عین باشد یا دِین، احوط آنست که اول ادای شهادت کنند و بعد از آن قسم بخورند.
مسئلۀ ۳۵۴۰ :    کسی که صلاحیت شهادت را دارد و واجد تمام شرایط آنست، اگر از وی خواسته شود شهادت دهد، واجب است شهادت دهد، ولی اگر از وی نخواهند، ادای شهادت واجب نیست، مگر در صورتی که یکی از طرفین دعوی بخواهد بر دیگری ظلم کند و حقیقتی را از بین برده و پایمال گرداند، در این حالت ادای شهادت واجب و کتمان آن حرام است، اگر محذور شرعی اهمّ نداشته باشد.
مسئلۀ ۳۵۴۱ :    کسی که حقیقتی را می‏داند، نباید وقتی که از وی خواسته شد شهادت دهد خودداری کند، مگر آنکه در اثر شهادت، ضرر قابل توجّهی به او وارد شود که عادتاً تحمّل آن مشکل است، ولی اگر موضوع از امور مهم باشد که اسلام بر تحقّق یا ترک آن راضی نمی‏شود، مانند اینکه در اثر عدم شهادت او خونی به ناحق ریخته شود، زن شوهرداری به ناحق «خَلِیه» اعلام و اجازۀ ازدواج با دیگری صادر شود، در این صورت ادای شهادت- اگرچه نخواهند- واجب است و نباید از اَدای آن خودداری شود.
مسئلۀ ۳۵۴۲ :    شهادت شهود وقتی پذیرفته می‏شود که مفاد و محتوای شهادت آنان، از نظر مورد، زمان، مکان و صفات و خصوصیات دیگر یکی باشد و در صورتی که گفته‏های آنان با همدیگر متغایر باشد، چیزی ثابت نمی‏شود بلکه شهادت آنان از درجه اعتبار ساقط است.
مسئلۀ ۳۵۴۳ :    اگر شهود عمداً دروغ بگویند به وسیلۀ دادگاه مجازات می‏شوند و اگر به جهت شهادت دروغ آنان ضرر و خسارتی بر کسی وارد شود، واجب است خود، آن‎را جبران کنند.
مسئلۀ ۳۵۴۴ :    کسانی که به دروغ شهادت داده‏اند واجب است آنان را در شهرشان به مردم معرفی کنند تا از قبول شهادتشان اجتناب شود و چنین افرادی چون فاسق هستند، شهادتشان قبول نیست، مگر آنکه توبه کرده و خود را اصلاح کنند و پس از آن عدالتشان محرز شود.
مسئلۀ ۳۵۴۵ :    شهادت بر شهادت، در حقوق النّاس پذیرفته می‏شود چه جنبه کیفری داشته باشد مانند قصاص یا نداشته باشد مانند طلاق، نسب، دین، قرض، غصب و دیگر عقود و ایقاعات و مانند آنها، ولی در حدود و بلکه در تعزیرات، شهادت بر شهادت نافذ نیست ولی در دیگر آثار آن نافذ و مؤثّر است، بنابراین اگر دو نفر شهادت دو نفر دیگر را در مورد دزدی کسی گواهی دهند، به استناد شهادت بر شهادت نمی‏توان دست او را برید، ولی می‏توان مال را از او گرفت.
مسئلۀ ۳۵۴۶ :    در شهادت بر شهادت، برای ثبوت شهادت هر یک نفر، شهادت دو نفر لازم است، حتی اگر آن دو نفر شاهد عادل، شهادت هر دو شاهد اصلی و اولی را گواهی‏کنند.
مسئلۀ ۳۵۴۷ :    شهادت بر شهادت، وقتی صحیح است که شاهد نتواند در دادگاه حضور پیدا کند.
مسئلۀ ۳۵۴۸ :    اگر دو نفر شهادت بدهندکه دو نفر بر فلان مسئله شهادت داده‏اند، ولی دو نفراصلی انکار کنند، به هیچ یک از این شهادتها نمی‏توان اعتماد کرد.