احکام لباس و زینت

مسئلۀ ۳۰۵۷ :    بر هر انسان مکلّفی واجب است عورتین خود را از کسانی که مکلفند، چه محرم باشند و چه نباشند و از دیوانه و بچّه‏ای که ممیز است و خوب و بد را می‏فهمد اگرچه محرم باشد، بپوشاند، ولی بر زن و شوهر واجب نیست عورتین خود را از هم بپوشانند.
مسئلۀ ۳۰۵۸ :    اصل لزوم حفاظ و پوشش برای زن که از آن به حجاب تعبیر می‏شود، از ضروریات اسلام و از احکام مصرّح در قرآن کریم است، ولو اینکه بعضی از جزئیات آن از ضروریات نیست و اسلام با اینکه اصل ستر و حجاب را امری لازم و واجب می‏داند، امّا برای آن کیفیت خاصی تعیین نفرموده است، بنابراین بر زنان واجب است بدن و موی خود را از مرد نامحرم بپوشانند، بلکه از طفل ممیز که خوب و بد را تشخیص داده و می‏فهمد و به حدّی رسیده است که امکان دارد به قصد لذّت و شهوت نگاه کند، بنا بر احتیاط واجب بپوشانند منتها پوشاندن صورت به اندازه‏ای که در وضو شستن آن واجب است و دستها تا مچ در صورتی که به قصد نشان دادن به نامحرم و لذّت بردن آنها نباشد، واجب نیست اگرچه بهتر است و نیز احتیاط اکید آنست که قدمهای خویش را بپوشانند و پوشش زنها طوری باید باشد که برجستگیهای بدنشان را بپوشاند.
مسئلۀ ۳۰۵۹ :    پوشیدن لباسهای نازک و بدن‌نما و لباسهایی که در نور بدن را نشان می‏دهد، برای زنان در جاهایی که نامحرم وجود دارد و نیز پوشیدن لباسهای رنگین و چشمگیر و لباسهایی که توّجه نامحرم را جلب می‏کند، محل اشکال است و زنان باید از پوشیدن آنها اجتناب کنند.
مسئلۀ ۳۰۶۰ :    زنان شاغل و زنانی که تازه می‏خواهند شغل انتخاب کنند باید محل و شغلی را انتخاب کنندکه بتوانند در آنجا حجاب شرعی را رعایت کنند و اگر نتوانند، انتخاب آن شغل جایز نیست.
مسئلۀ ۳۰۶۱ :    پوشیدن لباس از طلا و ابریشم خالص برای مردها حرام ولی برای زنها جایز است.
مسئلۀ ۳۰۶۲ :    زینت کردن مردان با طلا، نظیر زنجیر طلا به گردن ‏انداختن، استفاده از انگشتری طلا، ساعت مچی طلا و حتی عینک طلا، جایز نیست مگر آنکه طلای به کار رفته آن‎قدر کم باشد که چیز قابل توجّهی به حساب نیاید، در این صورت استفاده از آن اشکال ندارد و در این جهت فرقی میان طلای زرد، سرخ و سفید، اگر طلا باشد، وجود ندارد و چون پلاتین طلا نیست بنابراین تزیین با آن ایرادی ندارد.
مسئلۀ ۳۰۶۳ :    گذاشتن دندان طلا و دندانی که روکش طلا دارد برای خانمها مانعی ندارد ولی برای مردان اگر آشکار شود و زینت به حساب آید، جایز نیست مگر در صورتی که حفظ دندان بدون آن امکان نداشته باشد.
مسئلۀ ۳۰۶۴ :    ظاهر و آشکار کردن هر چیزی که عرفاً زینت به حساب می‏آید و آرایش زن محسوب می‏شود در برابر مرد نامحرم، حرام است.
مسئلۀ ۳۰۶۵ :    جایز نیست زنان برای پوشاندن موی سر و اطراف آن به کلاه گیس اکتفا کنند، چون کلاه گیس خود برای زنان آرایش به حساب می‏آید و نشان دادن آرایش زنان به افراد نامحرم جایز نیست و باید خود کلاه گیس را هم بپوشانند.
مسئلۀ ۳۰۶۶ :    زینت و آرایش زنان در عده وفات با چیزهایی که عرف آنها را زینت به حساب می‏آورد، جایز نیست و تفصیل آن در باب عدّۀ وفات خواهد آمد.
مسئلۀ ۳۰۶۷ :    پوشیدن لباس شهرت جایز نیست و ظاهراً مقصود از آن لباسی است که در نظر عرف انگشت نما و زننده باشد.
مسئلۀ ۳۰۶۸ :    بنا بر احتیاط لازم برای مردان پوشیدن لباسهایی که عرفاً زنانه است، به عنوان لباسی که با آن در اجتماع ظاهر شوند، جایز نیست و نیز پوشیدن لباسی که عرفاً مردانه است برای زنان به عنوان لباس معمولی و رسمی که با آن در اجتماع ظاهر شوند، جایز نیست و در این حکم میان زن و شوهر یا اینکه آن لباس ملک شخصی‏ باشد یا نباشد فرقی نیست، ولی پوشیدن لباس مشترک اشکالی ندارد وچون ملاک، تشخیص عرف است ممکن است لباس مشترک یا اختصاصی، میان زنان و مردان با توجّه به شرایط زمان و مکان و اقوام متفاوت باشد.
مسئلۀ ۳۰۶۹ :    به‌طور موقّت و موردی و به صورت غیررسمی، چنانچه هدف عقلایی داشته باشد، مرد می‎تواند لباس زن یا زن می‎تواند لباس مرد را بپوشد، لکن اقوی‏ آنست که ممنوعیت تشبّه رجال به نسا و بالعکس، صرفاً به جهت پوشیدن لباس یکدیگر نیست، بلکه منظور آنست که زنان خود را در سلک مردان و مردان هم خود را در سلک زنان قرار دهند. چون ادلّه‏ای که به آنها برای حرمت پوشیدن اختصاصی لباس، استناد شده هم سنداً قاصر است و هم دلالۀً. بنابراین این مسئله و مسئلۀ قبل کلاً تغییر پیدا می‏کند.