مسئلۀ ۳۰۵۷ : بر هر انسان مکلّفی واجب است عورتین خود را از کسانی که مکلفند، چه محرم باشند و چه نباشند و از دیوانه و بچّهای که ممیز است و خوب و بد را میفهمد اگرچه محرم باشد، بپوشاند، ولی بر زن و شوهر واجب نیست عورتین خود را از هم بپوشانند.
مسئلۀ ۳۰۵۸ : اصل لزوم حفاظ و پوشش برای زن که از آن به حجاب تعبیر میشود، از ضروریات اسلام و از احکام مصرّح در قرآن کریم است، ولو اینکه بعضی از جزئیات آن از ضروریات نیست و اسلام با اینکه اصل ستر و حجاب را امری لازم و واجب میداند، امّا برای آن کیفیت خاصی تعیین نفرموده است، بنابراین بر زنان واجب است بدن و موی خود را از مرد نامحرم بپوشانند، بلکه از طفل ممیز که خوب و بد را تشخیص داده و میفهمد و به حدّی رسیده است که امکان دارد به قصد لذّت و شهوت نگاه کند، بنا بر احتیاط واجب بپوشانند منتها پوشاندن صورت به اندازهای که در وضو شستن آن واجب است و دستها تا مچ در صورتی که به قصد نشان دادن به نامحرم و لذّت بردن آنها نباشد، واجب نیست اگرچه بهتر است و نیز احتیاط اکید آنست که قدمهای خویش را بپوشانند و پوشش زنها طوری باید باشد که برجستگیهای بدنشان را بپوشاند.
مسئلۀ ۳۰۵۹ : پوشیدن لباسهای نازک و بدن‌نما و لباسهایی که در نور بدن را نشان میدهد، برای زنان در جاهایی که نامحرم وجود دارد و نیز پوشیدن لباسهای رنگین و چشمگیر و لباسهایی که توّجه نامحرم را جلب میکند، محل اشکال است و زنان باید از پوشیدن آنها اجتناب کنند.
مسئلۀ ۳۰۶۰ : زنان شاغل و زنانی که تازه میخواهند شغل انتخاب کنند باید محل و شغلی را انتخاب کنندکه بتوانند در آنجا حجاب شرعی را رعایت کنند و اگر نتوانند، انتخاب آن شغل جایز نیست.
مسئلۀ ۳۰۶۱ : پوشیدن لباس از طلا و ابریشم خالص برای مردها حرام ولی برای زنها جایز است.
مسئلۀ ۳۰۶۲ : زینت کردن مردان با طلا، نظیر زنجیر طلا به گردن انداختن، استفاده از انگشتری طلا، ساعت مچی طلا و حتی عینک طلا، جایز نیست مگر آنکه طلای به کار رفته آنقدر کم باشد که چیز قابل توجّهی به حساب نیاید، در این صورت استفاده از آن اشکال ندارد و در این جهت فرقی میان طلای زرد، سرخ و سفید، اگر طلا باشد، وجود ندارد و چون پلاتین طلا نیست بنابراین تزیین با آن ایرادی ندارد.
مسئلۀ ۳۰۶۳ : گذاشتن دندان طلا و دندانی که روکش طلا دارد برای خانمها مانعی ندارد ولی برای مردان اگر آشکار شود و زینت به حساب آید، جایز نیست مگر در صورتی که حفظ دندان بدون آن امکان نداشته باشد.
مسئلۀ ۳۰۶۴ : ظاهر و آشکار کردن هر چیزی که عرفاً زینت به حساب میآید و آرایش زن محسوب میشود در برابر مرد نامحرم، حرام است.
مسئلۀ ۳۰۶۵ : جایز نیست زنان برای پوشاندن موی سر و اطراف آن به کلاه گیس اکتفا کنند، چون کلاه گیس خود برای زنان آرایش به حساب میآید و نشان دادن آرایش زنان به افراد نامحرم جایز نیست و باید خود کلاه گیس را هم بپوشانند.
مسئلۀ ۳۰۶۶ : زینت و آرایش زنان در عده وفات با چیزهایی که عرف آنها را زینت به حساب میآورد، جایز نیست و تفصیل آن در باب عدّۀ وفات خواهد آمد.
مسئلۀ ۳۰۶۷ : پوشیدن لباس شهرت جایز نیست و ظاهراً مقصود از آن لباسی است که در نظر عرف انگشت نما و زننده باشد.
مسئلۀ ۳۰۶۸ : بنا بر احتیاط لازم برای مردان پوشیدن لباسهایی که عرفاً زنانه است، به عنوان لباسی که با آن در اجتماع ظاهر شوند، جایز نیست و نیز پوشیدن لباسی که عرفاً مردانه است برای زنان به عنوان لباس معمولی و رسمی که با آن در اجتماع ظاهر شوند، جایز نیست و در این حکم میان زن و شوهر یا اینکه آن لباس ملک شخصی باشد یا نباشد فرقی نیست، ولی پوشیدن لباس مشترک اشکالی ندارد وچون ملاک، تشخیص عرف است ممکن است لباس مشترک یا اختصاصی، میان زنان و مردان با توجّه به شرایط زمان و مکان و اقوام متفاوت باشد.
مسئلۀ ۳۰۶۹ : به‌طور موقّت و موردی و به صورت غیررسمی، چنانچه هدف عقلایی داشته باشد، مرد میتواند لباس زن یا زن میتواند لباس مرد را بپوشد، لکن اقوی آنست که ممنوعیت تشبّه رجال به نسا و بالعکس، صرفاً به جهت پوشیدن لباس یکدیگر نیست، بلکه منظور آنست که زنان خود را در سلک مردان و مردان هم خود را در سلک زنان قرار دهند. چون ادلّهای که به آنها برای حرمت پوشیدن اختصاصی لباس، استناد شده هم سنداً قاصر است و هم دلالۀً. بنابراین این مسئله و مسئلۀ قبل کلاً تغییر پیدا میکند.