پیام مرجع عالیقدر برای اولین سالگرد ارتحال آیت الله العظمی منتظری(ره)

قال الله تعالی: ” یَرفَع الله الّذینَ امَنوا و الّذین اوتوا العِلم دَرجات..”(سورۀ مبارکۀ مجادله؛ آیۀ ۱۱)

پیشوایان معصوم(علیهم السلام)، فقدان و مرگ عالم را ثلمه ای دانسته اند که هیچ چیزی آن را جبران نکرده و آن خلأ را پر نمی کند.

بدون تردید هر اندازه اثر عالم و نقش او در هدایت جامعه بیشتر باشد، خلأ بوجود آمده از فقدانش، عمیق تر و بزرگتر خواهد بود و مصداق عینی و واقعی عبارت ” لایَسَدّها شَیء ” در بارۀ او ساری است.

به همین جهت برگزاری بزرگداشت و یادبود یک عالم، در حقیقت بزرگداشت و یادبود یک شخص و فرد مختص به یک زمان و مکان خاص نیست بلکه بزرگداشت علم، معرفت و نقش عالم در هدایت جامعه و ترویج فضائل اخلاقی و کرامات انسانی است.

فقیه بزرگوار و مجاهد مرحوم آیت الله العظمی منتظری(رحمه الله علیه)، از جملۀ عالمان و فقهای وارسته ای است که در عین جامعیت منقول و معقول، اسلام شناسی فرید و مدافع حقیقی اسلام ناب محمدی و علوی بود که مصداق واقعی تعبیر “عالم” در کلام معصوم است که پیشتر بدان اشاره شد.

امیدوارم کمااینکه دورۀ حیات این مرد بزرگ، منشأ خیر و برکت در حوزه های علمیه بود، آثار و یادگارهای به جای ماندۀ از ایشان نیز به همت بیت شریف بالاخص فرزند فاضل آن فقیه فقید جناب حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ احمد منتظری(زید عزه) و شاگردان مکتب فقهی آن بزرگوار منتشر گردد تا شمع وجود ایشان، در مراکز علمی روشن تر گشته و فقدان وجود پرکت شان تا حدودی جبران گردد.

والسلام علکیم و رحمه الله

اسدالله بیات زنجانی

دوم محرم الحرام ۱۴۳۲

قم المقدسه