شرط اول

لباس نمازگزار باید پاک باشد؛ بنابراین اگر کسی عمداً با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
مسئلۀ ۹۰۵ :    کسی‌که نمی‏دانسته با بدن و لباس نجس نماز باطل است و با آن حال نماز خوانده است، نمازش باطل است چه در یاد گرفتن مسئله کوتاهی کرده باشد و چه نکرده باشد.
مسئلۀ ۹۰۶ :    اگر به سبب جهل به مسئله‌، نجس بودن چیزی را نمی‏دانسته، مثلاً نمی‏دانسته عرق کافر نجس است و با آن نماز بخواند، در صورتی‌که مقصّر باشد نمازش باطل است و اگر در دانستن قاصر بوده، گرچه مرتکب گناه نشده است، ولی احتیاطاً باید نمازش را اعاده کند.
مسئلۀ ۹۰۷ :    اگر نمازگزار نداند که بدن و لباسش نجس است و با این حال نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد که بدن یا لباسش نجس بوده است، نمازش صحیح است، ولی بهتر است در وسعت وقت نمازش را دوباره بخواند.
مسئلۀ ۹۰۸ :    اگر کسی‌که نجس بودن بدن یا لباس از یادش برود و با این فراموشی مشغول نماز شود، چه در بین نماز یادش بیاید و چه بعد از نماز، اگر وقت اجازه بدهد نمازش را اعاده کند و اگر در خارج وقت باشد، باید نمازش را قضا کند.
مسئلۀ ۹۰۹ :    اگر کسی در بین نماز متوجه شود که بدن یا لباس او نجس است و بعد از درک این مطلب چیزی نخوانده باشد یا بفهمد بدن یا لباس او نجس است و شک کند که همان وقت نجس شده یا قبلاً نجس بوده است، دوحالت پیش می‏آید:
1- وقت نماز وسعت دارد و این فرض نیز دو صورت دارد:
الف- چنانچه طوری باشد که اگر بدن یا لباس را آب بکشد یا لباس را عوض کند یا بیرون آورد صورت نماز به هم می‏خورد و یا اگر لباس را بیرون آورد، برهنه می‏ماند باید نماز را رها کند و با بدن و لباس پاک نماز بخواند.
ب- اگر به گونه‏ای باشد که صورت نماز به هم نمی‏خورد باید بدن یا لباس را تطهیر یا عوض کند و نماز را به اتمام برساند و نمازش صحیح است.
2- وقت نماز تنگ باشد، اینجا نیز دو حالت پیش می‏آید:
الف- چنانچه آب کشیدن بدن یا لباس و عوض کردن لباس صورت نماز را به هم می‏زند باید با همان حال نماز را بخواند و نماز او صحیح است.
ب- چنانچه به گونه‏ای باشد که صورت نماز به هم نمی‏خورد باید بدن یا لباس را آب بکشد یا عوض کند و نماز را هم تمام کند.
مسئلۀ ۹۱۰ :    کسی‌که در پاک بودن بدن یا لباس خود شک دارد و قبلاً نیز یقین به نجاست آن نداشته است و پس از بررسی و تفحّص نیز اثری از نجاست پیدا نکند و با این حال نمازش را بخواند و پس از نماز متوجّه شود که بدن یا لباس او نجس بوده، نمازش صحیح است و اگر بدون بررسی نمازش را بخواند، احتیاطاً آن‎را قضا کند.
مسئلۀ ۹۱۱ :    اگر خونی در بدن یا لباس خود ببیند و یقین کند که از خونهای نجس نیست مثلاً خون پشه است، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهایی بوده که نمی‏شود با آن نماز خواند، بنا بر احتیاط نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا کند.
مسئلۀ ۹۱۲ :    اگر کسی لباسش را آب بکشد و یقین پیدا کند که پاک شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاک نشده است، نمازش صحیح است.
مسئلۀ ۹۱۳ :    اگر خونی در بدن یا لباس خود ببیند و یقین کند از خونهای نجسی است که نماز خواندن با آنها صحیح است مثلاً یقین داشته باشد که خون دمل و زخم است، در صورتی‌که بعد از نماز بفهمد خونی بوده که نماز با آن باطل است، نمازش صحیح است و بنا بر احتیاط مستحب در وقت اعاده و در خارج وقت قضا کند.
مسئلۀ ۹۱۴ :    اگر خونی در بدن یا لباسش ببیند و یقین کند که از خونهای نجس نیست، مثلاً خون پشه است، در صورتی‌که بعد از نماز علم پیدا کند از خونهایی بوده که نماز خواندن با آن صحیح نیست، نمازش صحیح است، گرچه احتیاط مستحب آنست که در وقت اعاده و در خارج وقت قضا کند.
مسئلۀ ۹۱۵ :    اگر نمازگزار نجس بودن چیزی را فراموش کند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن برسد و در همان حال فراموشی نماز بخواند و بعد یادش بیاید، نمازش صحیح است، ولی اگر بدنش با رطوبت به چیزی که نجس بودن آن‎را فراموش کرده برسد و بدون اینکه خود را آب بکشد، غسل کند و نماز بخواند، هم غسل و هم نمازش باطل است و اگر جایی از اعضای وضو با رطوبت به چیزی که نجس بودن آن‎را فراموش کرده برسد و قبل از آن که آنجا را آب بکشد، وضو بگیرد و نماز بخواند، وضو و نمازش باطل است، مگر آنکه طوری باشد که با غسل یا وضو بدن نیز پاک شود مثلاً آن جای نجس را زیر آب جاری یا کر قرار دهد که در این صورت بدن پاک می‏شود و درنتیجه از این جهت غسل و وضو و نماز نیز صحیح خواهد بود.
مسئلۀ ۹۱۶ :    کسی‌که یک لباس بیشتر ندارد، اگر بدن و آن لباس با هم نجس شوند و به اندازۀ آب کشیدن فقط یکی از آنها آب داشته باشد، چنانچه به سبب سرما یا مانند آن نتواند لباس را بیرون آورد و نجاست هر دو یکی باشد یا نجاست بدن شدیدتر باشد، باید بدنش را آب بکشد و در لباس نجس نماز بخواند و چنانچه نجاست لباس شدیدتر از بدن باشد، مثلاً نجاست لباس با بول، ولی نجاست بدن با چیزهای دیگر باشد ظاهر آنست که در این صورت مکلّف میان شستن بدن یا لباس مخیر است و اگر می‏تواند لباسش را بیرون آورد بنا بر احتیاط بدن را آب بکشد، در این صورت اگر وقت نماز وسعت دارد احتیاطاً دو نماز بخواند، یکی در لباس نجس و یکی بدون لباس و اگر وقت تنگ است با همان لباس نجس نماز بخواند.
مسئلۀ ۹۱۷ :    کسی‌که غیر از لباس نجس لباس دیگری ندارد یا اینکه وقت نماز تنگ است و نمی‏تواند لباس پاک پیدا کند یا وقت وسعت دارد، ولی احتمال نمی‏دهد بتواند لباس پاک پیدا کند، در این صورت اگر می‏تواند لباس را به اندازه مدّت نماز بیرون آورد و عریان بماند، واجب است به دستوری که برای برهنگان داده شده عمل کند و اگر به علّت سرما و مانند آن نتواند لباس را بیرون آورد باید با همان لباس نجس نمازش را بخواند و صحیح است.
مسئلۀ ۹۱۸ :    کسی‌که دو لباس دارد و می‏داند یکی از آنها نجس است و نتواند آن دو را آب بکشد و نداند لباس نجس کدام یک از این دو است، در این صورت اگر وقت وسعت دارد واجب است نماز را با هر دو لباس بخواند و اگر وقت تنگ است با هر کدام که نماز بخواند اشکال ندارد، ولی احتیاط این است که بعد از وقت با لباس دیگر قضا کند.