نماز احتیاط

مسئلۀ ۱۳۰۷ :    کسی که نماز احتیاط بر او واجب شده است باید بعد از سلام نماز بلافاصله نیت نماز احتیاط کند و تکبیره‎الاحرام بگوید و بعد از آن فقط سورۀ حمد را بخواند و به رکوع برود و دو سجده را بجای آورد، حال اگر یک رکعت نماز احتیاط بر او واجب بوده، پس از سجدۀ دوم تشهّد را بخواند و سلام دهد و اگر دو رکعت نماز احتیاط بر او واجب بوده باید بعد از سجدۀ دوم یک رکعت دیگر بخواند و بعد از تشهّد سلام دهد و نماز را تمام کند.
مسئلۀ ۱۳۰۸ :    نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد و واجب است هنگام خواندن حمد حتّی «بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم» آن‎را هم آهسته بخواند و نباید نیت آن‎را به زبان جاری کرد.
مسئلۀ ۱۳۰۹ :    اگر نمازگزار قبل از خواندن نماز احتیاط یا در وسط آن بفهمد نمازی را که خوانده صحیح بوده است، خواندن و تمام کردن نماز احتیاط لازم نیست.
مسئلۀ ۱۳۱۰ :    اگر در شمارۀ رکعتهای نماز شک کند، به گونه‏ای که نماز احتیاط بر او واجب شود، ولی بعد از نماز شک او برطرف گردد، چند صورت دارد:
1- اگر پیش از شروع نماز احتیاط بفهمد نمازی که خوانده درست بوده باید مطابق مسئلۀ قبل عمل کند.
2- اگر پیش از شروع نماز احتیاط بفهمد رکعتهای نمازش کم بوده است، چنانچه کاری که عمدی و سهوی آن نماز را باطل می‏کند انجام نداده است، باید آنچه که از نماز نخوانده بخواند و برای سلام بی‌جا دو سجدۀ سهو بجای آورد. اگر سهواً کلام بی‌جایی هم گفته باشد دو سجدۀ سهو نیز برای کلام بی‌جا بجای آورد و اگر کاری که نماز را باطل می‏کند انجام داده باید نماز را اعاده کند.
3- اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمد کسری نمازش به مقدار نماز احتیاط بوده است، مثلاً در شک بین سه و چهار، یک رکعت نماز احتیاط بخواند و بعد بفهمد نماز را سه رکعت خوانده، نمازش صحیح است.
4- اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمد کسری نمازش کمتر از نماز احتیاط بوده مثلاً شکش بین دو و چهار بوده است و دو رکعت نماز احتیاط خوانده و بعد متوجه شده که نماز را سه رکعت خوانده است، اقوی‏ آنست که نماز باطل است چنانچه کاری که نماز را باطل می‏کند انجام نداده باشد، بنا بر احتیاط مستحب کسری نماز را به نماز متّصل کند و دو سجدۀ سهو برای سلام بیجا انجام دهد و نماز را هم دوباره بخواند و چنانچه کاری که نماز را باطل می‏کند انجام داده است، فقط نماز را اعاده کند.
5- اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمد کسری نمازش بیشتر از نماز احتیاط بوده است، مثلاً شکش بین سه و چهار بوده و یک رکعت نماز احتیاط خوانده است و بعد متوجه شده که نماز را دو رکعت خوانده است، چنانچه بعد از نماز احتیاط کاری که سهوی و عمدی آن نماز را باطل می‏کند بجای نیاورده مثلاً پشت به قبله نکرده باشد، باید کسری نماز را به نماز متّصل کند و دو سجدۀ سهو برای سلام بیجا انجام دهد و نماز را هم دوباره بخواند و چنانچه کاری که نماز را باطل می‏کند انجام داده است، باید نماز را اعاده کند.
6- اگر در بین نماز احتیاط بفهمد کسری نمازش بیشتر یا کمتر از نماز احتیاط بوده است، بنا بر احتیاط واجب نماز احتیاط را رها کند و کسری نماز را بجا آورد و دو سجدۀ سهو برای سلام بیجا انجام دهد و نماز را هم دوباره بخواند.
7 – اگر در بین نماز احتیاط بفهمد کسری نمازش به اندازۀ نماز احتیاط بوده است بنا بر احتیاط واجب نماز احتیاط را تمام کند و نماز را هم دوباره بجای آورد.
8- اگر نمازگزار بین دو و سه و چهار شک کند و بعد از خواندن دو رکعت نماز احتیاط ایستاده یادش بیاید که نماز را دو رکعت خوانده است، لازم نیست نماز احتیاط دو رکعت نشسته را بخواند.
مسئلۀ ۱۳۱۱ :    اگر برای نمازگزار هم نماز احتیاط واجب شود و هم قضای سجده و تشهد یا دو سجدۀ سهو، بایداول نماز احتیاط و بعد بقیۀ واجبات را بجای آورد.
مسئلۀ ۱۳۱۲ :    اگر شک کند نماز احتیاطی را که بر او واجب بوده بجای آورده است یا نه، چنانچه وقت نماز گذشته است به شک خود اعتنا نکند و اگر وقت دارد در صورتی که مشغول کاردیگری نشده و از جای نماز برنخاسته وکاری که نماز را باطل می‏کند انجام نداده است باید نماز احتیاط را بخواند و اگر مشغول کار دیگری شده یا کاری که نماز را باطل می‏کند انجام داده است یا بین نماز و شک او زیاد طول کشیده است بنا بر احتیاط، نماز احتیاط را بخواند و نماز را هم دوباره بخواند، هر چند در فرض اوّل اگر نماز احتیاط را بخواند و در فرض دوم و سوم، اگر نماز را دوباره بخواند کافی است.
مسئلۀ ۱۳۱۳ :    اگر شک دارد که یکی از موارد وجوب نماز احتیاط برای او پیش آمده است، لازم نیست آن‎را بخواند، ولی اگر احتیاطاً آن‎را انجام دهد اشکال ندارد.
مسئلۀ ۱۳۱۴ :    اگر موقعی که مشغول نماز احتیاط است در یکی از کارهای آن شک کند چنانچه محل آن نگذشته باشد، باید بجای آورد و اگر محلّش گذشته، نباید به شک خود اعتنا کند.
مسئلۀ ۱۳۱۵ :    اگر در شمارۀ رکعتهای نماز احتیاط شک کند بنا را بر بیشتر بگذارد و اگر طرف بیشتر شک، نماز را باطل می‏کند، بنا را بر کمتر بگذارد و آن‎را تمام کند و در هر دو صورت بنا بر احتیاط مستحب دوباره نماز احتیاط را بخواند و نماز را هم از سر بگیرد.
مسئلۀ ۱۳۱۶ :    اگر بعد از سلام نماز احتیاط شک کند که یکی از اجزاء یا شرایط آن‎را بجای آورده یا نه، به شک خود اعتنا نکند.
مسئلۀ ۱۳۱۷ :    اگر در نماز احتیاط رکنی را زیاد کند یا مثلاً به جای یک رکعت دو رکعت بخواند، نماز احتیاط باطل می‏شود و بنا بر احتیاط دوباره نماز احتیاط را بخواند و بعد اصل نماز را نیز بخواند، ولی چنانچه چیزی که رکن نیست اشتباهاً کم یا زیاد شود نمازش صحیح است و بنا بر احتیاط دو سجدۀ سهو بجای آورد.
مسئلۀ ۱۳۱۸ :    اگر در نماز احتیاط تشهّد یا یک سجده را فراموش کند اگر بجا آوردن آنها در وسط نماز ممکن باشد باید انجام دهد، ولی اگر این کار ممکن نباشد، احتیاط آنست که بعد از سلام نماز احتیاط، آن‎را قضا کند و دو سجدۀ سهو نیز بجای آورد.