نمازهایی که باید به ترتیب خوانده شوند

مسئلۀ ۸۶۰ :    انسان باید نماز عصر را بعد از نماز ظهر و نماز عشا را بعد از نماز مغرب بخواند و اگر عمداً عصر را قبل از ظهر و عشا را قبل از مغرب بخواند، نمازش باطل است.
مسئلۀ ۸۶۱ :    اگر به نیت نماز ظهر مشغول نماز شود و در بین نماز یادش بیاید که نماز ظهر را خوانده است، نمی‏تواند نیت را به عصر برگرداند، بلکه باید نماز را رها کرده و نماز عصر را آغاز کند، در نماز مغرب و عشا نیز ‌چنین است.
مسئلۀ ۸۶۲ :    اگر در بین نماز عصر یقین پیدا کند که نماز ظهر را نخوانده است و نیت را به نماز ظهر برگرداند وداخل رکن شود و پس از دخول در رکن یادش بیاید که قبلاً نماز ظهر را خوانده، نمازش باطل است و باید نماز عصر را بخواند، ولی اگر پیش از دخول در رکن یادش بیاید، باید نیت را به عصر برگرداند و آنچه به نیت ظهر خوانده باز هم به نیت عصر بخواند و بنا بر احتیاط نماز عصر را دوباره بخواند.
مسئلۀ ۸۶۳ :    اگر در بین نماز عصر شک کند که نماز ظهر را خوانده یا نه، واجب است نیت را به ظهر برگرداند و نماز را به نیت ظهر تمام کند و عصر را بعد از آن بخواند و اگر وقت آن‎قدر کم است که بعد از آن حتّی به مقدار یک رکعت هم باقی نمی‏ماند، واجب است همان نماز را به نیت عصر تمام و نماز ظهر را بعد از آن قضا کند.
مسئلۀ ۸۶۴ :    اگر در بین نماز عشا و قبل از رسیدن به رکوع شک کند که نماز مغرب را خوانده است، در صورتی‌که وقت آن‎قدر کم باشد که بعد از تمام شدن همان نماز نصف شب می‏شود و به مقدار حتی یک رکعت هم برای نماز بعدی تا نصف شب وقت باقی نمی‏ماند، لازم است به همان نیت نماز عشا نماز را تمام کند و بعداً نماز مغرب را بنا بر احتیاط، نه به نیت قضا و نه ادا بجا آورد و اگر وقت بیشتری در اختیار دارد، واجب است نیت را به نماز مغرب برگرداند و نماز را سه رکعتی تمام کند و بعد نماز عشا را بخواند.
مسئلۀ ۸۶۵ :    اگر در بین نماز عشا پیش از رکوع رکعت چهارم شک کند که نماز مغرب را خوانده یا نه، بنا بر احتیاط واجب نیت را به نماز مغرب برگرداند و نماز را سه رکعتی تمام کند و بعد نماز عشا را بخواند، ولی چنانچه وقت به قدری کم است که بعد از تمام شدن نماز نصف شب می‏شود، باید به نیت عشا نماز را تمام کند و بعد نماز مغرب را بنا بر احتیاط بدون نیت ادا یا قضا بجا آورد.
مسئلۀ ۸۶۶ :    اگر در نماز عشا پس از رسیدن به رکوع شک کند که نماز مغرب را خوانده یا نه‏ در صورتی‌که وقت اختصاصی عشا نباشد، مثلاً وقت به اندازۀ پنج رکعت یا بیشتر باقی مانده باشد، باید نماز را به هم بزند و نماز مغرب و عشا را به ترتیب بجا آورد، اگرچه بهتر است نماز را تمام کند و بعداً نماز مغرب و عشا را اعاده کند، ولی اگر وقت آن‎قدر کم باشد که فقط برای نماز عشا تا نصف شب وقت باقی باشد، نماز را به نیت عشا تمام کند و انجام نماز مغرب نیز لازم نیست.
مسئلۀ ۸۶۷ :    اگر کسی نمازی را که خوانده است احتیاطاً دوباره بخواند و بین نماز یادش بیاید، نمازی را که قبل از آن لازم بوده، نخوانده است (مثلاً وقتی که نماز عصر را احتیاطاً می‏خوانده یادش بیاید که نماز ظهر را اصلاً نخوانده) نمی‏تواند نیت نماز احتیاط را به نماز ظهر برگرداند، بلکه نمازش باطل است و باید آن‎را به هم بزند و به ترتیب اول نماز ظهر و بعد عصر را بخواند.
مسئلۀ ۸۶۸ :    برگرداندن نیت از نماز قضا به ادا و از نماز مستحب به واجب و از مستحب به مستحب، صحیح نیست، ولی برگرداندن نیت از نماز واجب ادا به نماز واجب قضا در صورت وسعت وقت نماز ادا، جایز بلکه مستحب است. در صورتی‌که نماز قضا یکی یا چند تا باشد و از همان روز باشد، در وسعت وقت ادا، عدول مطابق با احتیاط است، اما برگرداندن نیت از واجب به مستحب در صورتی‌که برای رسیدن مثلاً به نماز جماعت باشد و برای کسب ثواب بیشتر، اشکال ندارد و در غیر این صورت به هیچ عنوان جایز نیست.
مسئلۀ ۸۶۹ :    اگر وقت نماز ادا وسعت داشته باشد، نمازگزار می‏تواند در بین نماز نیت را به قضا برگرداند، ولی باید برگرداندن نیت به نماز قضا ممکن باشد، مثلاً اگر مشغول نماز ظهر است در صورتی می‏تواند نیت را به قضای صبح برگرداند که داخل رکعت سوم نشده باشد، اما اگر وارد رکعت سوم شده باشد، نماز را به همان نیت قبلی ادامه دهد و پس از آن نماز صبح را قضا کند.