مبطلات روزه : فرو بردن تمام سر در آب

مسئلۀ ۱۷۵۷ :    اگر عمداً و با اختیار، تمام سر خود را به تدریج یا یک دفعه زیر آب ببرد، گرچه بدن او از آب بیرون باشد، بنا بر احتیاط واجب باید قضای آن روزه را بگیرد، ولی اگر تمام بدن را آب بگیرد و تمام سر یا مقداری از آن بیرون باشد، روزه باطل نمی‏شود.
مسئلۀ ۱۷۵۸ :    اگر نیمی از سر را یک بار و نیمی را بار دیگر در آب فرو برد به‌طوری که تمام سر در یک لحظه زیر آب نباشد روزه‏اش باطل نیست.
مسئلۀ ۱۷۵۹ :    ملاک ابطال روزه فرو بردن تمام سر در آب است، بنابراین اگر سر را زیر آب ببرد و فقط مقداری از موها بیرون بماند، بنا بر احتیاط واجب باید قضای آن‎را بگیرد.
مسئلۀ ۱۷۶۰ :    اگر روزه‏دار شک کند که تمام سر زیر آب رفته یا نه، به شک خود اعتنا نکند و روزه‏اش صحیح است.
مسئلۀ ۱۷۶۱ :    احتیاط واجب آنست که در ماه رمضان انسان روزه‏دار از فرو بردن سر در گلاب و آبهای مضاف دیگر، اجتناب کند، ولی فرو بردن سر در چیزهای‏ دیگری که روان است، مانند شیر و روغن مایع، اشکال ندارد.
مسئلۀ ۱۷۶۲ :    اگر شخص روزه‏دار با استفاده از کلاه غواصی و مانند آنکه سرش را در محفظه قرار می‏دهد به زیر آب فرو رود، روزه‏اش صحیح است.
مسئلۀ ۱۷۶۳ :    اگر شخص روزه‏دار بدون اختیار در آب بیفتد یا کسی او را در آب بیندازد و تمام سرش زیر آب فرو رود یا فراموش کند که روزه است و سر خود را زیر آب کند، روزه‏اش باطل نمی‏شود، ولی هر وقت یادش آمد و قدرت بیرون آمدن از آب را پیدا کرد، واجب است فوراً سرش را از زیر آب بیرون بیاورد و اگر بیرون نیاورد روزه‏اش باطل است، اما باید تا مغرب از همۀ چیزهایی که روزه را باطل می‏کند اجتناب کرده و قضای آن روز را هم بگیرد.
مسئلۀ ۱۷۶۴ :    اگر شخص روزه‏دار سهواً به نیت غسل سرش را زیر آب فرو ببرد و بعد از بیرون آوردن متوجّه بشود، هم روزه‏اش صحیح است و هم غسلی که انجام داده بی‎اشکال است.
مسئلۀ ۱۷۶۵ :    اگر روزه‏دار بداند که روزه است و عمداً به نیت غسل سر خود را زیر آب فرو ببرد دو صورت دارد:
1- چنانچه روزۀ او واجب و معین باشد، مانند روزۀ ماه رمضان، بنا بر احتیاط واجب باید روزه را قضا کند و غسل را دوباره به صورت ترتیبی انجام دهد هر چند در روزۀ واجب معین غیر رمضان، اگر در حال سکون زیر آب یا در حال خارج شدن از آن نیت غسل کند بعید نیست که غسل او صحیح باشد، ولی روزه‏اش باطل است.
2- چنانچه روزۀ او روزۀ مستحب یا روزۀ واجبی باشد که وقت آن وسعت دارد طوری که اتمام امساک و روزۀ واجب نباشد، غسل باطل نمی‏شود، ولی بنا بر احتیاط واجب روزه باطل است.
مسئلۀ ۱۷۶۶ :    روزه‏داری که برای نجات غریق ناگزیر از فرو بردن سر خود به زیر آب است، گرچه نجات غریق واجب باشد بنا بر احتیاط واجب روزۀ او صحیح نیست، پس اگر روزۀ او واجب معین است، تا غروب شرعی امساک کند و قضای آن‎را هم بگیرد و اگر واجب غیر معین بوده و قبل از ظهر باشد لازم نیست روزۀ آن روز را تمام کند و تنها باید عوض آن‎را بجای آورد و اگر روزۀ او مستحبّی باشد، لازم نیست آن‎را تمام کند و قضا نیز ندارد، در تمام مواردی که واجب است برای نجات غریق و مانند آن روزه‏دار سرش را در آب فرو برد، اگر مخالفت کرده و ارتماس نکند، بنا بر اظهر باز هم روزه‏اش باطل است، چون لازمه وجوب ارتماس ممنوع و منهی بودن امساک است.
مسئلۀ ۱۷۶۷ :    ریختن آب روی سر اشکالی ندارد، ولی اگر مثل آب لوله‏های بزرگ یا آبشار است که به یک باره تمام سر را می‏پوشاند، اشکال دارد.
مسئلۀ ۱۷۶۸ :    بنا بر احتیاط واجب غسل ارتماسی اگر عمداً باشد روزه را باطل می‏کند چه روزه‏دار مبطل بودن آن‎را بداند یا نداند.