سجدۀ واجب در قرآن

مسئلۀ ۱۱۹۰ :    در هر یک از چهار سورۀ سجده (۳۲)، فُصّلت (۴۱)، نجم (۵۳)، علق (۹۶) یک آیۀ سجده وجود دارد، هرگاه انسان یکی از این چهار آیه را بخواند یا به آن گوش دهد باید فوراً سجده کند و اگر فراموش کرد هر وقت یادش آمد باید سجده کند. نیز اگر گوش ندهد، ولی بی‌اختیار به گوش او بخورد بنا بر احتیاط سجده کند.
مسئلۀ ۱۱۹۱ :    اگر آیۀ سجده را از بچه‏ای که خوب و بد را نمی‏فهمد یا از کسی که قصد خواندن قرآن ندارد یا از رادیو یا ضبط صوت، ولو به صورت قهری شنید، بنا بر احتیاط واجب سجده کند، ولی اگر گوش بدهد، واجب است سجده کند.
مسئلۀ ۱۱۹۲ :    اگر هنگام خواندن یکی از آیات سجده از دیگری هم بشنود، بنا بر احتیاط واجب دو سجده بجای آورد.
مسئلۀ ۱۱۹۳ :    در بجای آوردن سجدۀ واجب قرآنی وضو، غسل، رو به قبله بودن، پاک بودن بدن و لباس شرط نیست، ولی باید جای او غصبی نباشد و پیشانی را روی چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بنا به احتیاط واجب جای پیشانی او از محل زانوها و سر انگشتان، بیش از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد و بنا بر احتیاط باید جای پیشانی پاک و نیز عورت پوشیده باشد، همچنین باید لباس او در صورتی که سجده کردن تصرف در آن باشد، غصبی نباشد.
مسئلۀ ۱۱۹۴ :    سجدۀ قرآنی تشهّد، سلام و تکبیر افتتاحیه ندارد، ولی هنگامی که سر از سجده برمی‎دارد، مستحب است احتیاطاً تکبیر بگوید.
مسئلۀ ۱۱۹۵ :    سجدۀ قرآنی وقتی واجب می‏شود که خود آیات سجده را بخواند یا گوش کند، ولی اگر ترجمۀ آیات سجده را بخواند یا بشنود، سجده واجب نیست.
مسئلۀ ۱۱۹۶ :    در سجدۀ واجب قرآنی، واجب است به‌طوری عمل کند که عرفاً بگویند سجده کرده است و بنا بر اقوی‏ ذکر هم واجب نیست، گرچه بهتر است ذکری گفته شود و بهتر است بگوید: «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ حَقّاً حَقّاً، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ إِیمَاناً وَ تَصْدِیقاً، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ عُبُودِیۀً وَ رِقّاً، سَجَدْتُ لَک یا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقّاً لاَ مُسْتَنْکفاً وَ لاَ مُسْتَکبِراً، بَلْ أَنَا عَبْدٌ ذَلِیلٌ ضَعِیفٌ خَائِفٌ مُسْتَجِیرٌ.»