سایر احکام نجاسات

مسئلۀ ۱۹۹ :   نمازگزار اگر بخواهد نماز واجب بخواند یا مستحب یا احتیاط و بنا بر احتیاط بخواهد سجدۀ سهو انجام دهد، اگر در بدن و لباس او نجاست بیش از حد مجاز شرعی وجود داشته باشد، باید آن‎را برطرف کند و با بدن و لباس پاک، وظائف فوق را انجام دهد.
مسئلۀ ۲۰۰  :  شستن و پاک کردن بدن از نجاست در حال اذان و اقامه و یا در حال خواندن ادعیه‏ای که قبل از تکبیرۀ‎الاحرام خوانده می‏شود و نیز در زمان خواندن تعقیبات نماز، لازم نیست.
مسئلۀ ۲۰۱  :  نجس کردن قرآن به هر وجه که باشد، حرام و تطهیر آن واجب است؛ تفصیل این مسئله در احکام قرآن و مساجد خواهد آمد.
مسئلۀ ۲۰۲  :  خوردن و آشامیدن چیزهای نجس و نیز خورانیدن آن به دیگران حتی کودک جایز نیست، ولی اگر کودک غذای خود را نجس کند و یا با دست نجس آن‎را بخورد، جلوگیری از آن لازم نیست، مگر آنکه موجب ضرری شود که شارع مقدّس بر عدم تحقق آن تأکید کرده باشد.
مسئلۀ ۲۰۳  :  اگر انسان ببیند که کسی چیز نجسی می‏خورد و یا با لباس نجس نماز می‏خواند، لازم نیست به او تذکر دهد، مگر اینکه آن شخص جاهل به اصل حکم شرع باشد و در این صورت باید به خاطر لزوم تعلیم و تبیین احکام خدا حکم شرعی را به او یادآور شود و بیاموزد.
مسئلۀ ۲۰۴  :  اگر صاحب خانه در بین غذا خوردن میهمانان بفهمد که غذا نجس است، باید به آنها تذکر دهد، ولی اگر یکی از میهمانان متوجّه بشود لازم نیست به اطرافیان تذکر دهد، ولی چنانچه طوری با آنان معاشرت دارد که می‏داند به خاطر نگفتن خود او هم نجس می‏شود، باید بعد از غذا به آنان بگوید.
مسئلۀ ۲۰۵  :  اگر جایی از خانه یا فرش یا هر چیز دیگر، نجس باشد و صاحب خانه ببیند که بدن یا لباس و یا جای دیگر کسانی که وارد خانۀ او شده‏اند با رطوبت به جای‏ نجس رسیده است، لازم نیست به آنان بگوید، مگر اینکه او، ایشان را دعوت کرده و چیز نجس را در اختیارشان گذاشته باشد، در این صورت از باب حرمت تسبیب، تذکر دادن واجب است؛ همچنین اگر بخواهد و یا ناچار باشد با آنان هم غذا شود و بداند به خاطر نجس بودن آنها، او هم نجس خواهد شد، در این صورت تذکر لازم است.
مسئلۀ ۲۰۶ :   فروختن و عاریت دادن چیز نجسی که می‏شود آن‎را آب کشید، چنانچه نجس بودن آن‎را به طرف بگویند اشکال ندارد و اگر نگویند محل اشکال است.
مسئلۀ ۲۰۷  :  اگر ظرف و یا چیز دیگری را عاریه بگیرد و نزد او نجس شود، وقتی‏که می‏خواهد ظرف را پس بدهد و می‏داند صاحبش آن ظرف را در مواردی مصرف می‏کند که طهارت شرط است، باید به صاحبش اطلاع دهد.
مسئلۀ ۲۰۸  :  داروهایی که پزشک در اختیار مریض قرار می‏دهد، اگر بداند نجس است باید به مریض اطلاع دهد.
مسئلۀ ۲۰۹ :   در هر موردی که اطّلاع دادن لازم باشد، فرقی بین موارد شخصی و جزئی و بین موارد عمومی و اماکن عامّه مانند مسافرخانه و هتل و رستوران نیست.