دیه سقط جنین

مسئلۀ ۳۷۰۴ :    اگر کسی کاری کند که زن حامله سقط کند، علاوه بر اینکه مرتکب گناه شده، در صورتی که آن جنین آزاد و محکوم به اسلام باشد، دیه آن به شرح زیر است:
1- اگر جنین به صورت نطفه باشد، دیه آن بیست مثقال شرعی طلای سکه‎دار است.
2- اگر «عَلقه»- خونِ بسته- باشد دیه آن چهل مثقال شرعی طلای سکه‎دار است.
3- اگر «مُضغه»- یک پاره گوشت- باشد دیه آن شصت مثقال شرعی طلای سکه‎دار است.
4- اگر به صورت استخوان شده باشد، دیه آن هشتاد مثقال شرعی طلای سکه‎دار است.
5- اگر روی استخوان گوشت روییده و شکل گرفته باشد ولی هنوز روح نداشته باشد، دیه آن یکصد مثقال شرعی طلای سکه‎دار است.
6- اگر روح در آن دمیده شده و آن جنین پسر باشد دیه او یک هزار مثقال شرعی طلای سکه‎دار است و اگر جنین دختر باشد دیه او پانصد مثقال شرعی طلای سکه‎دار است و در این صورت کفّاره قتل هم بنا بر احتیاط واجب بر عهدۀ ساقط کننده جنین است.
مسئلۀ ۳۷۰۵ :    جنین چهل روزه، نطفه محسوب می‎شود، هشتاد روزه علقه، صد و بیست روزه مضغه و اگر چهار ماهه است کامل الخلقه بوده و دیه انسان کامل را دارد.
مسئلۀ ۳۷۰۶ :    دیه سقط جنین در صورت عمد و شبه عمد بر عهدۀ ساقط کننده است و اگر خطای محض باشد در این صورت اگر روح در آن دمیده شده باشد، دیه آن بر عهدۀ عاقله ساقط کننده جنین است و اگر روح در آن دمیده نشده باشد ثبوت آن بر عاقله خالی از اشکال نیست و احوط آنست که ولی دم با عاقله تراضی و تصالح کنند و در حکم خطأی محض است فعل صبی و مجنون.
مسئلۀ ۳۷۰۷ :    اگر زن باردار عمداً کاری کند که جنین او سقط شود باید دیه او را مطابق مسئلۀ ۳۷۰۴ به ورثۀ جنین بدهد و خود زن به دلیل اینکه قاتل است از این دیه ارث نمی‏برد و اگر ورثه جنین او را عفو کنند، دیه ساقط می‏شود منتها در جنینی که روح در آن دمیده شده، کفّاره قتل را هم بنا بر احتیاط باید بدهد.
مسئلۀ ۳۷۰۸ :    اگر کسی زن حامله را بکشد وکشتن آن زن به کشته شدن جنین منجر شود، باید علاوه بر دیه خود زن دیه جنین را مطابق مسئلۀ ۳۷۰۴ بپردازد.
مسئلۀ ۳۷۰۹ :    اگر کسی نسبت به زن باردار کافر جنایتی انجام دهد و آن زن مسلمان شده و سقط جنین کند، جانی، دیه جنین مسلمان را مطابق مسئلۀ ‏۳۷۰۴ باید بپردازد و در صورتی که آن زن موقع وقوع جنایت، حربی بوده و بعد مسلمان شده و سقط کرده باشد بهتر است تصالح و تراضی کنند.
مسئلۀ ۳۷۱۰ :    اگر زنی از زنا باردار است، جایز نیست بچّه‏اش را سقط کند، اگرچه روح در آن دمیده نشده باشد و چنانچه روح در آن دمیده شده باشد و سقط کند باید علاوه بر کفّارۀ جمع، دیۀ آن‎را هم بپردازد. اگرچه بعضی از فقهای عظام فرموده‏اند قدر متیقن از آن مقدار دیه کافر ذمّی است- هشتصد درهم نقره سکه‎دار که در مسئلۀ ۳۶۸۴ بیان شد- و لیکن اقوی‏ آنست که اگر ولد زنا در حکم مسلم باشد همان دیه مسلم را داشته باشد و مصرف آن مصرف ارثی است که وارث ندارد و باید به دست امام معصوم‏ یا در زمان غیبت به فقیه جامع شرایط برسد.
مسئلۀ ۳۷۱۱ :    اگر زن از زنا باردار شده باشد و بر سلامت جان خود بترسد و مردد شود، در امر بین حفظ جان مادر و جان بچّه‏ای که از زنا دایر است و مورد از موارد اهم و مهم است اظهر آنست که حفظ جان مادر اهم است و اسقاط بلامانع، مخصوصاً اگر زن توبه کرده باشد و در هر صورت دیه به ترتیب مسئلۀ ۳۷۰۴ باید پرداخت شود.