احکام غسل‏

مسئلۀ ۴۸۴ :    غسل ارتماسی اگر با آب قلیل انجام شود، واجب است تمام بدن پاک باشد، ولی در غسل ترتیبی اگر تمام بدن نجس باشد در صورتی‌که هر قسمت را پیش از غسل دادن آب بکشد غسل صحیح است.
مسئلۀ ۴۸۵ :    غسل ارتماسی اگر در آب کر یا جاری یا آبشار و یا باران شدید که تمامی بدن را احاطه می‏کند، باشد، بنا بر اقوی‏ لازم نیست بدن قبل از غسل پاک باشد، گرچه پاک بودن بدن قبل از غسل موافق احتیاط است.
مسئلۀ ۴۸۶ :    در غسل تمام اعضای بدن که ظاهر است و دیده می‏شود، باید شسته شود و اگر به اندازه سر مویی از بدن نشسته بماند، غسل باطل است. در غسل ارتماسی‏ باید دوباره غسل کرد و در غسل ترتیبی مطابق دستور غسل ترتیبی عمل کرد، ولی شستن جاهایی که دیده نمی‏شوند مانند درون بینی و گوش واجب نیست.
مسئلۀ ۴۸۷ :    اگر سوراخ جای گوش‌واره و مانند آن به قدری گشاد باشد که داخل آن دیده شود باید آن‎را شست، ولی اگر دیده نشود شستن داخل آن لازم نیست.
مسئلۀ ۴۸۸ :    جاهایی از بدن که مشکوک است و نداند ظاهر بدن است یا نه، بنا بر احتیاط واجب باید شسته شود.
مسئلۀ ۴۸۹ :    در غسل لازم است که آب به پوست بدن برسد، بنابراین چیزی که مانع رسیدن آب به پوست بدن باشد، باید برطرف شود و اگر پیش از آنکه یقین پیدا کند که آن مانع برطرف شده یا نه، غسل کند، غسلش باطل است. اگر موقع غسل شک کند چیزی که مانع رسیدن آب است در بدن او هست یانه، باید بررسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست، مگر اینکه احتمال ضعیف و غیر عقلایی باشد.
مسئلۀ ۴۹۰ :    در غسل، موهای کوتاه بدن که عرفاً جزء بدن محسوب می‏شوند باید شسته شوند، بلکه بنا بر احتیاط واجب شستن موهای بلند نیز لازم است و در هر صورت پوست بدن که زیر مو واقع شده باید شسته شود.
مسئلۀ ۴۹۱ :    تمام شرایطی که برای صحت وضو گفته شد در غسل نیز معتبرست، به جز اینکه در غسل از بالا به پایین شستن اعضاء و فاصله نشدن میان شست‌وشوی‏ اعضای غسل لازم نیست. بنابراین اگر کسی صبح غسل کند و سر و گردن را بشوید و پس از چند ساعت یا آخر روز طرف راست را و پس از مدتی طرف چپ را بشوید غسلش صحیح است، به شرط آنکه در این میان کاری که وضو را باطل می‌کند، انجام نداده باشد.
مسئلۀ ۴۹۲ :    کسی‌که نمی‏تواند از بیرون آمدن ادرار و مدفوع خود جلوگیری کند، اگر به اندازه‏ای که غسل کند و نماز بخواند، می‏تواند از بیرون آمدن ادرار و مدفوع جلوگیری کند، بنا بر احتیاط واجب باید هر قسمت را فوراً پس از قسمت دیگر غسل دهد و پس از غسل نیز فوراً نمازش را بخواند. حکم مستحاضه که بعداً گفته می‏شود نیز چنین است.
مسئلۀ ۴۹۳ :    اگر کسی یقین دارد که غسل بر او واجب است، ولی شک کند که غسل کرده یا نه، باید غسل کند. اگر شک کند غسل بر او واجب شده یا نه لازم نیست غسل کند. اگر مدتی پس از غسل کردن شک کند غسلش درست بوده یا نه لازم نیست دوباره غسل کن، ولی اگر بعد از خواندن نماز در اصل غسل کردن شک کند با احتمال توجه در هنگام نماز، نمازهایی که خوانده صحیح است، ولی برای نمازهای بعدی باید غسل کند.
مسئلۀ ۴۹۴ :    اگر در بین غسل کاری که وضو را باطل می‏کند از انسان سر بزند بنا بر احتیاط باید غسل را از سر بگیرد و وضو نیز بگیرد.
مسئلۀ ۴۹۵ :    کسی که چند غسل به عهده دارد، چه واجب و چه مستحب، می‏تواند همه را جدا جدا انجام دهد یا به نیت همۀ غسلها یک غسل انجام دهد.
مسئلۀ ۴۹۶ :    اگر وقت نماز واجب داخل شده باشد انسان می‏تواند به نیت واجب یا به قصد قربت غسل کند. اگر قبل از دخول وقت نماز واجب بخواهد غسل کند، اگر به نیت طهارت از جنابت یا به قصد قربت مطلق غسل کند، غسلش صحیح است، ولو اینکه قصد نماز هم داشته باشد.
مسئلۀ ۴۹۷ :    اگر یقین کند وقت نماز واجب داخل شده و به نیت واجب غسل کند و بعداً معلوم شود که هنوز وقت واجب داخل نشده، غسل او صحیح است.
مسئلۀ ۴۹۸ :    اگر به گمان اینکه به اندازه غسل و نماز وقت باقی است به نیت نماز ادا غسل کند و پس از غسل بفهمد که به اندازه غسل و نماز ادا وقت نبوده و درنتیجه نمازش قضا شده است، در این صورت اگر غسل را به قصد طهارت و قربت مطلقه انجام داده باشد، صحیح است و اگر به نیت ادا غسل کرده باشد، محل اشکال است.