حقوق طولی، الهی، وسائط فیض الهی و شئون ولایت خداوند : حقّ انسان بر خویشتن

همان طوری که خدای متعال حقوقی بر انسان داشته و دارد، هر انسانی هم نسبت به خودش حقوقی دارد و توجّه به آن حقوق امری لازم و برای تأمین شرایط تکاملی انسان ضروری است. انسان اولاً باید بداند خدای عالم او را جانشین خود در روی زمین قرار داده و این جایگاه را به هیچ موجودی غیر از انسان نداده است و جانشینی و خلافت الهی، مقام و موقعیت کم اهمیتی نیست و انسان باید آداب خلافت و جانشینی را رعایت کند؛ ثانیاً خود را از آلودگیها و خطرات مادّی و معنوی ‏و ضررهای روحی، روانی و جسمی حفظ کرده و نگهدارد. لذا برای مثال حقّ اقدام به خودکشی، استعمال و مصرف مواد مضرّ و تباهی‎آور، اقدام به کارهای خطرناک که موجب ضرر و زیان غیر قابل تحمّل در حدّ متعارف می‏شود را ندارد. حتّی واجباتی که در حالت عادّی برای او فرض و لازم است اگر ضرر برساند، حرام و باطل می‎‏شود مانند روزه‏ای که برای انسان ضرر داشته باشد. ثالثاً امنیت و راحت و صلاح خودش را در دنیا و آخرت باید به دست آورده و تمام شرایط و مقدّمات لازم آن‎را به دست آورد، بنابراین باید تمام وجود خود را در خدمت خواسته‏های حضرت حق قرار داده، واجبات او را انجام و محرمات او را ترک کند.