دستور سجدۀ سهو

مسئلۀ ۱۳۳۵ :    دستور سجدۀ سهو آنست که نمازگزار بعد از سلام نماز بدون فاصله، با توجه به سجده رود و بنا بر احتیاط واجب پیشانی را روی چیزی که سجده برآن صحیح است بگذارد و بگوید: «بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ، أَلسَّلَامُ عَلَیک أَیُهَا النَّبِیُّ وَ رَحْمَۀُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ» آنگاه سر از سجده بردارد و بار دیگر به سجده رود و همین ذکر را خوانده و پس از آن تشهّد خفیف بخواند و سلام آخر را بگوید.
مسئلۀ ۱۳۳۶ :    بنا بر احتیاط واجب آنچه در سجدۀ نماز معتبر است مانند وضو داشتن، پاک بودن بدن و لباس و پوشش بدن به اندازه واجب، رو به قبله بودن، گذاشتن هفت جای بدن بر زمین، نهادن پیشانی بر چیزی که سجده بر آن صحیح است و نشستن میان دو سجده، در سجدۀ سهو نیز رعایت شود.

بازدید ها: 0

ادامه مطلب

قبلی: سجدۀ سهو
بعدی: قضای سجده و تشهّد فراموش شده

دفتر مرجع عالیقدر آقای بیات زنجانی

آخرین اخبار

عضویت در خبرنامه