مسئلۀ ۱۲۹ : مردۀ حیوانی که خون جهنده دارد، چه خودش بمیرد و چه مطابق ضوابط اسلامی ذبح نشده باشد، نجس است.
مسئلۀ ۱۳۰ : مردۀ ماهی، حتّی اگر در آب بمیرد، چون خون جهنده ندارد، پاک است.
مسئلۀ ۱۳۱ : اجزای حیوانی که مرده و نجس العین هم نیست، در صورتی که در اصل روح نداشته باشد، مانند مو، پشم و کرک، پاک است، در ضمن دندان و استخوان و هر چیز دیگر از آن نیز اگر دارای روح نباشد، پاک است.
مسئلۀ ۱۳۲ : اگر از بدن انسان یا حیواناتی که خون جهنده دارند، در حالی که زنده هستند، گوشت یا هر جزء دیگری که روح دارد، جدا کنند، در حکم میته و نجس است.
مسئلۀ ۱۳۳ : پوستهای مختصر لب و یا جاهای دیگر بدن انسان، که وقت افتادن آنها رسیده است، گرچه آنها را جدا کنند، پاک است.
مسئلۀ ۱۳۴ : تخم مرغی که از شکم مرغ مرده بیرون آورده شود، در صورتی که پوست روی آن، سفت شده باشد پاک است، گرچه ظاهرِ آنرا باید آب کشید.
مسئلۀ ۱۳۵ : در مواردی معلوم نیست، که چیزی جزء حیوان و جاندار است یا نه، یا اینکه جزء جاندار بودن آن معلوم است، ولی معلوم نیست که خون آن جاندار جهنده است یا نه، در هر دو صورت آن جزء پاک است.
مسئلۀ ۱۳۶ : کلیه داروها، عطرها، روغنها، واکس، صابون و دیگر وسایل بهداشتی که از کشورهای خارجی وارد میشوند، تا هنگامی که انسان به نجاست آنها یقین پیدا نکرده است، پاک هستند.
مسئلۀ ۱۳۷ : گوشت، پیه و چرمهایی که در بازار مسلمانان به فروش میرسد، پاک است؛ ولی اگر فروشندۀ آنها مسلمان نباشد و معلوم هم نباشد که از مسلمان خریداریکرده یا نه، یا فروشنده مسلمان است و مشخّص است که از غیرمسلمان آنرا خریداری کرده، اما تحقیق و بررسی نکرده که آن حیوان مطابق با موازین شرعیذبح شده یا نه، در هر دو حالت نجس است.
مسئلۀ ۱۳۸ : پوست مردار با دباغی و غیر آن پاک نمیشود و غیر از بدن میت مسلمانان، بقیۀ مردارها به هیچ وجه قابل تطهیر نیستند و بدن مسلمانی که مرده است با غسل پاک میشود.
مسئلۀ ۱۳۹ : در نجاستِ مردار شرط است که روح از تمام بدن خارج شود؛ و اگر روح از بعضی از اجزاء بیرون رود و آن جزء واقعاً بمیرد، ولی از تمام بدن بیرون نرود، نجس نمیشود.
مسئلۀ ۱۴۰ : بچهای که قبل از دمیدن روح سقط میشود و یا جوجهای که در درون تخم مرغ قبل از دمیدن روح بیرون آورده شود، گرچه نجاست آنها معلوم نیست، زیرا عنوان مردار و میته صدق نمیکند، ولی احتیاط آنست که از آنها اجتناب شود.