بسم الله الرحمن الرحیم
جنایت تروریستی رخ‌داده در مدرسه دخترانه در کابل موجب تأسف و تألم است و دل هر انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد. تازه شش ماه از حادثۀ تروریستی مشابه در پاییز گذشته در دانشگاه کابل گذشته و درد و داغ آن باقی است.
گویا باز هم جریان خشونت و واپس‌گرایی تیغ خود را بر مدرسه و دانشگاه کشیده و به یادش افتاده که مهمترین دشمن او دانش و آگاهی است.
آنچه در این حادثه موجب اندوه و اسف مضاعف است این است که این بار تیغ بر دختران دانش‌آموز ما کشیده‌اند و باز هم تحجر تاریخی و مزمن خود را در برابر درس‌خواندن دختران و زنان احیا کرده‌اند. آنچه نگرانی‌ها را در این باره بیشتر می‌کند احتمال شعله‌ورشدن مجدد خشونت‌های مذهبی و فرقه‌ای در افغانستان و گره‌خوردن آن با جریان‌های سیاسی واپسگرای منطقه‌ای و بیرونی است.
اینجانب ضمن محکوم‌کردن این حادثه تروریستی از جوامع دینی، مردمی، علمی و عموم دغدغه‌مندان و دلسوزان می‌خواهم به نام انسانیت، به نام عقلانیت، به نام اسلام و به نام مکتب نورانی پیامبر مکرم اسلام(ص) به این حادثه و ابعاد مختلف آن واکنش نشان دهند و اجازه ندهند که این قبیل حوادث در میان آن مردم نجیب و مظلوم دوباره جان بگیرد.
بی تردید هر گونه افزایش خشونت مذهبی، فرقه‌ای و فرهنگی در این کشور همسایه و در میان فِرَق مختلف مسلمان، اعم از شیعه و اهل سنت، علاوه بر افزایش رنج شهروندان آن کشور، از جهات مختلف، دامان همه بشریت را خواهد گرفت.
خداوند دختران مظلوم و شهیدۀ راه دانش در این مدرسه را مشمول برکات و رحمت بی‌پایانش بگرداند و به خانواده‌های آنان صبر و اجر بدهد و خون این عزیزان را مایۀ رونق و توسعۀ مضاعف دانش و آگاهی به‌ویژه در میان دختران و زنان مظلوم آن سرزمین قرار بدهد؛ إن شاء الله.
اسدالله بیات زنجانی
۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۰/ ۲۸ رمضان المبارک ۱۴۴۲
قم المقدسه
اشتراک‌گذاری این نوشته
کد QR را اسکن کنید یا از لینک کوتاه بالا برای اشتراک‌گذاری این نوشته استفاده کنید