بسم الله الرحمن الرحیم
إِذَا مَاتَ الْعَالِمُ ثُلِمَ فِی الْإِسْلَامِ ثُلْمَهٌ لَا یَسُدُّهَا شَیْءٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ.
ارتحال عالم متقی و زعیم عالیقدر حوزههای علمیه مرحوم آیتالله العظمی حاج شیخ لطفالله صافیگلپایگانی رضوان الله تعالی علیهموجب تأسف و تأثر اینجانب گردید.
بهرهمندی از درس اساتید برجسته نجف و قم، تألیفات تحقیقی و ترویجی متعدد و همینطور تربیت علما و فضلا در حوزه علمیه قمگوشهای از توفیقات و خدمات ایشان است و لذا فقدان ایشان برای حوزههای علمیه، مرجعیت شیعه و مدافعان استقلال حوزه و مرجعیتاز قدرت ثلمهای سخت و گران است.
در عصر غیبت و در قلّت عالمان و مراجعدینی مستقل و پرهیزکاری همچون ایشان به محضر امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریفالتجا میبریم و جبران این فقدان بزرگ را از درگاه احدیت مسئلت داریم.
اینجانب این ضایعۀ مولمه را به محضر امام عصر(ع)، حوزههای علمیه و بیت شریف و فرزندان بزرگوار ایشان، بالخصوص استاد عالیدروس خارج فقه و اصول جناب حجتالاسلام و المسلمین حاج شیخ حسن صافیگلپایگانی که خود فقیهی وارسته است و امید استسیره و سنت آن بیت شریف با حضور ایشان ادامه یابد، تسلیت عرض میکنم و رفعت مقام ایشان را از درگاه باری تعالی مسئلت دارم.
اسدالله بیاتزنجانی
قمالمقدسه
۱۲ بهمن ۱۴۰۰