مسئلۀ ۲۸۹ : اگر بدانم که بدن یا لباس مسلمان یا ظرفی یا فرشی که از آن استفاده میکند نجس شده و سپس آن مسلمان غایب شود یا من از نزد او بروم، پس از مراجعۀ مجدد، به چند شرط آن لباس، ظرف یا فرش را باید پاک دانست:
1- بدانم که او متوجه نجاست آن شیئ شده است (و لذا در صدد رفع آن برآمده است)،
2- آنرا در چیزی که طهارت در آن شرط است استعمال کرده باشد؛ مثلاً در آن ظرف غذا خورده باشد (چون شرط ظرف غذا پاکی آن است)،
3- او حکم مسئله‌ای را که در آن طهارت شرط است، هم بداند و هم غافل از آن نباشد،
4- احتمال دهم که تطهیر کرده باشد،
بنابراین اگر انسان یقین پیدا کند که آن شخص وقوع نجاست را نمیدانسته و یا میدانسته، ولی قطعاً آنرا نشسته است و یا آدم بیاعتنا و لااُبالی است، معلوم نیست که بتوان حکم به طهارت ولو به حسب ظاهر کرد، بلکه استصحاب نجاست به قوّت خود باقی است. بنابر اقوی در این حکم میان طفل ممیز و فرد بالغ تفاوتی وجود ندارد.