مسئلۀ ۲۹۰ : نجس کردن خط قرآن کریم حرام است و اگر نجس شود فوراً باید آب بکشند. اگر ورق یا جلد قرآن نجس شود چنانچه موجب هتک و بیحرمتی به این کتاب عزیز شود حرام است و باید فوراً آب کشیده شود، بلکه اقوی این است که اگر موجب هتک و بیاحترامی هم نباشد، آب کشیدن آن واجب است.
مسئلۀ ۲۹۱ : نوشتن قرآن با مرکب نجس حرام است و اگر کسی عمداً و یا جهلاً بنویسد باید آنرا از بین برده و محو کند؛ کما اینکه اگر خط قرآنی نجس شود به‌طوری که بدون محو آن پاک نشود، باید محو گردد.
مسئلۀ ۲۹۲ : قرار دادن قرآن روی عین نجس مانند خون، مردار و شراب حتی اگر خشک باشد، حتی اگر بیاحترامی هم نباشد، حرام است و واجب است که قرآن را فوراً از روی نجس بردارند.
مسئلۀ ۲۹۳ : مسّ آیات قرآن و اسامی خداوند تبارک و تعالی بدون طهارت حرام است، ولی نوشتن آیات و اسامی خداوند متعال و نیز لمس گرد و خاکی که هنگام نوشتن آنها روی تخته سیاه و مانند آن به زمین میریزد، اشکال ندارد مگر اینکه بیاحترامی و هتک حرمت شود که در این صورت حرام است.
مسئلۀ ۲۹۴ : اگر کسی قرآن فرد دیگری را نجس کند به‌طوری که این تنجیس موجب نقصان بهای آن شود، ضامن است.
مسئلۀ ۲۹۵ : هنگام تلاوت قرآن شایسته است که شنوندگان به آیات قران گوش دهند و از صحبت بپرهیزند. حرف زدن در اثنای تلاوت اگر موجب هتک و بیاحترامی به قرآن گردد، حرام است، اما اگر کسی سؤالی کرد میتواند پاسخ دهد.
مسئلۀ ۲۹۶ : بنا بر اقوی دادن قرآن به دست کفّار و اهل کتاب اگر برای هدایت و ارشاد و یا به منظور مطالعه و دقّت و بررسی و تفکر و اندیشه دربارۀ آن باشد، در صورتی که در معرض نجس شدن و هتک حرمت و اهانت قرار نگیرد، اشکال ندارد.
مسئلۀ ۲۹۷ : در هر یک از سورههای سجده(۳۲)، فصّلت(۴۱)، نجم(۵۳) و علق(۹۶) یک آیۀ سجده‌دار وجود دارد که با خواندن یا شنیدن آن فوراً سجده واجب میشود و تفصیل آن در مسائل مربوط به سجده خواهد آمد.