مسئلۀ ۱۰۳۸ : واجب است انسان فقط برای انجام فرمان خداوند متعال نماز بخواند، بنابراین کسی‌که ریا می‌کند، یعنی برای نشان دادن عملی به مردم نماز میخواند، خواه همۀ اعمال یا بعضی از آنان را ریا می‌کند، نمازش باطل است، ولی اگر نماز را برای خداوند عالم بخواند و ریا در قلب وی خطور کند امّا تأثیری در عمل نداشته باشد نمازش صحیح است.
مسئلۀ ۱۰۳۹ : اگر نمازگزار قسمتی از نمازش را نیز برای غیر خدا بخواند نمازش باطل است، چه از قسمتهای واجب نماز باشد مانند حمد و سوره و چه مستحب مانند قنوت، بلکه اگر تمام نماز را برای خدا بخواند، ولی برای نشان دادن به مردم در محل مخصوص بخواند مثلاً به مسجد برود یا اوّل وقت یا با جماعت بخواند، در این حالات باز هم باطل است.
مسئلۀ ۱۰۴۰ : واجب است نمازگزار هنگام شروع نماز متوجّه باشد که نماز ظهر میخواند یا عصر، نمازی که میخواند قضاست یا ادا. اگر نماز صبح و نافلۀ آنرا بجا میآورد که هر دو مثل هم هستند، ولی یکی واجب است و دیگری مستحب و تعیین هر یک از آنها با قصد نمازگزار صورت میگیرد، اگر آنها را تعیین نکند نمازش باطل است، گرچه تعیین تعداد رکعات نماز لازم نیست.
مسئلۀ ۱۰۴۱ : واجب است نمازگزار از اول تا آخر نماز یا در هر عبادت دیگر به نیت خود باقی بماند و اگر در بین نماز چنان غفلت کند که اگر کسی از او سؤال کند چه کاری انجام میدهی، بگوید نمیدانم، نمازش باطل است.
مسئلۀ ۱۰۴۲ : احتیاط آنست که نیت را در نماز به زبان نیاورد و تلفّظ نکند، به خصوص در نماز احتیاط که برای شک انجام میشود، احتیاط مذکور مؤکدتر است.