مسئلۀ ۵۶۷ : زنان مضطربه و مبتدیه و ناسیه و صاحب عادت عددیه، اگر خونی ببینند که نشانههای حیض را داشته باشد، باید از اول عبادت را ترک کنند و چنانچه بعد بفهمند که حیض نبوده (مثلاً از سه روز کمتر باشد)، باید عبادتهایی را که بجا نیاوردهاند، قضا کنند و اگر نشانههای حیض را نداشته باشد، بنا بر احتیاط واجب کارهای استحاضه را بجا آورند و کارهایی را که بر حائض حرام است، ترک کنند.
مسئلۀ ۵۶۸ : زنی که دارای عادت عددیه و یا وقتیه و یا هم عددیه و هم وقتیه است، اگر دو ماه متوالی بر خلاف عادت اولی خون ببیند که از حیث وقت یا عدد و یا در هر دو شبیه به هم باشند، عادت او از اول تغییر پیدا کرده و به آنچه که در این دو ماه دیده است برمیگردد.
مسئلۀ ۵۶۹ : در اینجا مقصود از یک ماه ابتدای خون دیدن است تا سی روز نه از روز اول ماه تا آخر ماه.
مسئلۀ ۵۷۰ : زنی که به‌طور معمول بر طبق عادت در هر ماه یک‌بار خون میبیند، اگر دوبار خون ببیند و خون اولی و دومی هر دو کمتر از سه روز نبوده و نشانههای حیض را داشته باشد و ایامی که پاک شده و خون ندیده است، کمتر از ده روز نباشد، باید هر دو خون را حیض قرار دهد.
مسئلۀ ۵۷۱ : اگر زن خونی ببیند که کمتر از سه روز نباشد و دارای نشانههای حیض نیز باشد، سپس ده روز یا بیشتر خونی ببیند که نشانههای استحاضه را داشته باشد و بعد از آن خونی ببیند که سه روز یا بیشتر است و نشانههای حیض را داشته، خون اولی و دومی را حیض و خون وسطی را استحاضه قرار دهد.
مسئلۀ ۵۷۲ : اگر زن قبل از ده روز به‌طور کلّی پاک شود و بداند که در باطن خون نیست، باید برای عبادتهای خود غسل کند، اگرچه گمان داشته باشد که پیش از تمام شدن ده روز دوباره خون میبیند، ولی اگر یقین یا اطمینان داشته باشد که پیش از تمام شدن ده روز دوباره خون میبیند، نباید غسل کند و نمیتواند نماز بخواند و باید به احکام حائض عمل کند.
مسئلۀ ۵۷۳ : اگر زن پیش از ده روز پاک شود و احتمال دهد که در باطن خون هست باید با مقداری پنبه خود را امتحان کند، پس اگر پاک بود غسل کند و عبادتهایخود را بجا آورد و اگر پاک نبود و خون به صفات حیض باشد به ترتیب زیر عمل کند:
1- اگر در عدد حیض عادت ندارد یا عادت او ده روز است، باید صبر کند تا اگر پیش از ده روز یا سر ده روز پاک شد، غسل کند و اگر ده روز گذشت، سر ده روز غسل کند.
2- اگر در حیض عادت ندارد، مقدار حیض او بر طبق دستوراتی که برای مبتدیه و مضطربه و ناسیه گفته شد، معین میشود.
3- اگر عادت دارد و عادت او کمتر از ده روز است، چنانچه بداند پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز پاک میشود، نباید غسل کند و اگر احتمال میدهد خون‌ریزی او از ده روز میگذرد، احتیاط واجب آنست که تا دو روز دیگر عبادت را ترک کند و بعد از دو روز تا روز دهم کارهای استحاضه را انجام دهد و کارهایی را که بر حائض حرام است، ترک کند. پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شد، تمامش حیض است و اگر از ده روز گذشت باید عادت خود را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد و عبادتهایی را که بعد از روزهای عادت بجا نیاورده است، قضا کند.
مسئلۀ ۵۷۴ : اگر کسی چند روز را حیض قرار داده و عبادت نکند و بعد بفهمد حیض نبوده است، باید نماز و روزهای را که در آن روزها بجا نیاورده است، قضا کند و اگر چند روز را به گمان اینکه حیض نیست عبادت کند و بعد بفهمد حیض بوده، چنانچه آن روزها را روزه گرفته، باید قضای آنرا بجا آورد.
مسئلۀ ۵۷۵ : زن میتواند با جلوگیری از خون حیض طوری که ضرر نداشته باشد و تفصیل آن در احکام پزشکی آمده است، در ماه رمضان تمام ماه را روزه بگیرد و یا در موسم حجّ و عمره آنها را بدون ابتلای به حیض بجای آورد.
مسئلۀ ۵۷۶ : اگر زن چیزی و دستگاهی را داخل رحم کند که خون حیض، استحاضه یا نفاس را بکشد یا طوری کند که از بیرون آمدن جلوگیری شود طوری که خون حیض، نفاس یا استحاضه به فضای حیض وارد نشود، ظاهر آنست که احکام خون حیض، استحاضه و نفاس جاری نیست. نیز اگر زن در ایام عادت باشد و بعد از آنکه به مدّت دو روز خون حیض دید از روز سوّم کاری کند که خون به‌طور کلّی از بین برود و در فضای بیرونی فرج خون حیض نباشد، احکام حیض جاری نیست، اگرچه احتیاط امری مطلوب است.