مقصود از ناسیه زنی است که عادت خود را به‌طور کلّی(هم وقت و هم عدد آنرا) فراموش کرده باشد.
مسئلۀ ۵۶۶ : برای ناسیه چند حالت وجود دارد:
الف- اگر خونی که دیده از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد و همۀ آن نشانۀ حیض داشته باشد، باید همه را حیض قرار دهد و اگر نشانۀ حیض نداشته باشد، به احتیاط عمل کند.
ب- اگر از ده روز بیشتر باشد و همۀ آن نشانۀ حیض نداشته باشد، باید روزهایی را که نشانۀ حیض دارد به شرط آنکه از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد.
ج- اگر خونی که دیده بیش از ده روز باشد و نتواند حیض را به واسطۀ نشانههای آن تشخیص دهد، اگر همۀ خون به صفات حیض باشد، بنا بر احتیاط واجب باید هفت روز اول را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد، مگر اینکه یقین داشته باشد مقدار عادت او اجمالاً کمتر و یا بیشتر از هفت روز است، که در این دو صورت بنا بر احتیاط واجب باید در مقدار تفاوت احتیاط کند، یعنی کارهایی را که بر حائض حرام است ترک کرده و به وظائف مستحاضه عمل کند.
د- اگر بیشتر از ده روز خون ببیند و خون او اصلاً نشانۀ حیض را نداشته باشد، باید در هفت روز اول احتیاط کند و بقیه را استحاضه قرار دهد.