خدای منّان در قرآن کریم، برای محرومان و سائلان، در اموال و دارایی اغنیا و متمکنان حقی قرار داده است. اگرچه اطلاق این آیات کریمه، صدقات و زکوات واجب و مستحب را هم در بر میگیرد و اگر همان صدقات واجب و مستحب هم درست و در جای خودش با روش درست و عادلانه گرفته و توزیع میشد، شاید هیچ فقیری در عالم یافت نشده و آثار فقر از جامعه رخت بر میبست، ولی به اعتقاد ما شمول این آیات مبارکه بسی عامتر و جامعتر از صدقات واجب و مستحب است، بلکه برای سائلان و محرومان حقی در تمام اموال اغنیا قائل است. توانگران باید به این نکته توجّه کنند که محرومان در اموال ایشان صاحب حق و سهیمند و اگر چیزی میخواهند حقّ خودشان است و باید در فکر تأمین آنها باشند تا زمینۀ فقر و محرومیت رخت بربسته و جامعه در اثر فقر و نیاز، آلوده به خلافها و گناهان نشئتگرفته از آن نگردد.