مسئلۀ ۳۶۰۲ : اگر کسی که عاقل و بالغ است با اختیار و توجّه یکی از اقسام مشروبات الکلی را که مست کننده است بیاشامد- اگرچه خیلی کم باشد و به حدّ مستی نرسد- کیفر و حدّ او هشتاد تازیانه است که با دستور حاکم شرع جامع شرایط بر وی جاری میشود و کیفیت اجرای آن به همان نحوی است که در مورد زنا گفته شد.
مسئلۀ ۳۶۰۳ : اگر کسی چند بار شراب خورده و حد بر او جاری نشده باشد، مثلاً دوبار اقرار به چند بار شراب خوردن خود بکند یا دو مرد عادل شهادت بر چند بار شراب خوردن وی بدهند، یک حدّ بر او جاری میشود، ولی اگر شراب خورده و تازیانه هم خورده باشد و باز هم اقدام به خوردن شراب کند، مجدّداً هشتاد تازیانه به او میزنند و اگر برای بار سوّم تکرار کند، کیفر او اعدام است که حاکم شرع دستور آنرا میدهد و کسی که کافر است و در پناه اسلام زندگی میکند، اگر از مشروبات الکلی استفاده کند که مست کننده است، در صورتی که به این عمل تظاهر کند، همین حدّ دربارۀ وی جاری خواهد شد.
مسئلۀ ۳۶۰۴ : شرب خمر و دیگر چیزهای مست کننده به دو راه ثابت میشود:
1- شهادت دو مرد عادل و با شهادت زنان چه به انضمام مردان و چه مستقل، ثابت نمیشود.
2- دو مرتبه اقرار، کافی بودن یک مرتبه اقرار جای اشکال است.
مسئلۀ ۳۶۰۵ : اگر شرابخوار قبل از اقرار یا قبل از اقامه بینه توبه کند، حد بر وی جاری نمیشود و اگر بعد از اقرار توبه کند، امام مسلمین در صورت مصلحت میتواند او را عفو کند، ولی اگر بعد از اقامه بینه توبه کند حد از او ساقط نمیشود.
مسئلۀ ۳۶۰۶ : اگر کسی اقرار کند و تمام شروط اقرار را دارا باشد و سپس انکار کند، به انکار وی ترتیب اثر داده نمیشود، مگر آنکه از قرائن و امارات معلوم شود که اقرار قبلی او برای بیان حقایق نبوده است در این صورت حد بر او جاری نمیشود.
مسئلۀ ۳۶۰۷ : اگر یکی از شهود، شهادت به خوردن خمر و دیگری شهادت به قی کردن آن بدهد، حدّ ثابت میشود.