مسئلۀ ۳۲۹ : مجرا و مخرج ادرار فقط با آب پاک میشود و با آب کر یا جاری اگر بعد از ادرار یک مرتبه بشویند کافی است، ولی با آب قلیل باید پس از برطرف شدن نجاست دو مرتبه شسته شود، گر چه سه مرتبه بهتر است.
مسئلۀ ۳۳۰ : کیفیت شستن مخرج ادرار به همان ترتیبی است که در مسئلۀ قبل گذشت و در این جهت بین زن و مرد و حتی افرادی که دو جنسی هستند فرقی نیست و نیز بین مخرج عادی و طبیعی و غیرعادی فرقی وجود ندارد.
مسئلۀ ۳۳۱ : در سه مورد مخرج مدفوع انسان فقط با آب پاک میشود:
1- نجس دیگری مانند خون همراه مدفوع بیرون آید.
2- نجاست دیگری از بیرون به مدفوع اضافه شود و به آن برسد.
3- اطراف مخرج بیش از حد معمول آلوده به نجاست شده باشد.
در غیر این سه مورد میتوان مخرج مدفوع را با دستمال پارچهای یا کاغذی و یا با سنگ یا کلوخ و مانند اینها پاک کرد و بنا بر احتیاط واجب از سه مرتبه کمتر نباشد، گرچه با یک مرتبه و دو مرتبه هم پاک شود، ولی اگر با سه مرتبه نجاست برطرف نشود باید به اندازهای تکرار شود تا محل بهطور کامل از نجاست پاک شود.
مسئلۀ ۳۳۲ : احتیاط واجب آنست که پارچه یا سنگ یا هر چیز دیگری که برای استنجاء مورد استفاده قرار میگیرد سه تکه جدا جدا باشد، مگر در مواردی که پارچه یا سنگ به اندازهای بزرگ باشد که بتوان از گوشهها و زوایای مختلف آن برای هر مرتبه استفاده کرد.
مسئلۀ ۳۳۳ : استنجاء با چیزهای محترم و مقدّس و نیز با استخوان و فضلۀ حیوانات گرچه حرام است، ولی ظاهر آنست که محل نجس را پاک میکند.
مسئلۀ ۳۳۴ : سنگ و کلوخ و پارچه و مانند اینها هنگامی محل نجاست را پاک میکند که هم پاک باشد و هم خشک، ولی اگر اندکی رطوبت داشته باشد که به محل سرایت نکند، اشکال ندارد.
مسئلۀ ۳۳۵ : در تمام حالات بهتر است که مخرج مدفوع را با آب بشویند، که در این صورت به اندازهای شستشو دهند که یقین کنند چیزی از ذرات مدفوع در آن نمانده است، ولی باقی ماندن رنگ یا بوی آن اشکال ندارد و اگر در مرتبه اول طوری شسته شود که ذرهای از مدفوع در آن نماند، دوباره شستن لازم نیست.
مسئلۀ ۳۳۶ : اگر انسان شک کند که مخرج ادرار و یا مدفوع را شسته یا نه، باید بشوید؛ ولی اگر پس از بجا آوردن نماز شک کند که پیش از نماز مخرج را شسته بوده یا نه، در صورتی که با توجه نماز را شروع کرده بود، نمازش صحیح است، منتها برای نمازهای بعدی تطهیر کند، ولی اگر نماز را با توجه لازم و کافی شروع نکرده باشد باید تطهیر کند و احتیاطاً نمازهای خوانده شده را نیز اعاده کند.