سئوال: با سلام خدمت شما؛ چند سوال ازتون داشتم. – مگر در قرآن چند جا نیامده است که هر کس به خدا دروغ ببندد و حرام خدا را حلال یا حلال خدا را حرام کند، جزء زیانکارترین مردم است؟(مانند یونس ۵۹ و مائده ۸۷ و ۸۸) پس چگونه است که در تشیع احکام فقهی مثلاً به گوشت هایی داده می شود که در قرآن نیامده است یا مسائلی که در قرآن اصلاً حرفی از آنها نیست مانند موسیقی؟ مگر احکام قرآن ناقص است که باید کاملش کنیم؟ – در مورد عصمت اهل بیت(ع)؛ از آن جایی که هر صفتی در ما انسان ها نسبی است و هیچ صفت مطلقی در ما نیست و این ویژگی شامل امامان ما هم می شود، پس چگونه است که عصمت در آنها مطلق باشد؟ و این طور که در تشیع می گویند درباره عصمت امامان، اگر کسی امکان گناه کردن نداشته باشد، پس گناه نکردن او چه فضیلتی دارد؟ و مگر در قرآن نیامده است که حضرت موسی که پیامبر خدا بود گناه کرده است! آیا ما می گوییم که مقام امامان ما از پیامبری مانند حضرت موسی بالاتر است که امکان گناه ندارند؟ با تشکر فراوان از شما
سوال
پاسخ: با سلام و آرزوی توفیق؛ برای روشن شدن پاسخ سوالات لازم است به چند نکته اشاره کنم:
- در اسلام، منبع اصلی و اولی تشریع، قرآن کریم است و این کتاب آسمانی، به عنوان حبل متین خدا و ...
0
مسائل اعتقادی
10 سال
0 Answers
324 views