سؤال: بسم الله الرحمن الرحیم با سلام و آرزوی سلامتی و توفیق برای مرجع عالیقدر، در برخى کشورها از جمله نروژ در شمال اروپا، چندین روز آفتاب طلوع و یا غروب نمى کند. شهر تروندهایم در عرض جغرافیایی ۶۳ درجه شمالی قرار دارد که همه ساله پذیرای تعداد زیادی از دانشجویان مسلمان به ویژه از ایران می باشد. متاسفانه به دلیل شرایط ویژه ای که با توجه به طول شب و روز در این شهر به وجود می آید، شیعیان جهت ادای فریضه نماز و روزه دچار چند دستگی می باشند. شایان ذکر است که اهل سنت اخیرا به روش واحد، یک طریقه را برای اوقات نماز و روزه مورد عمل قرار می دهند. جهت روشن شده موضوع خواهشمند است توجه فرمایید که در این شهر بر اساس محاسبات علمی، در حدود ۲ ماه از سال تاریکی وجود ندارد (از اواسط ماه ۵ تا اواسط ماه ۷). امسال ماه رمضان در حالتی قرار دارد که طول زمان از اذان صبح تا اذان مغرب، حدود ۲۲ ساعت می باشد. خواهشمند است بفرمایید در این روزها مسلمانان چه تکلیفی برای نماز و روزه دارند؟ و در سالهای آتی که ماه رمضان به روزهایی منتقل میشود که اصلا شب وجود ندارد، چه تکلیفی برای نماز و روزه بر شیعیان واجب است؟ در مورد زمان سحر و افطار نظر معظم له چیست؟ مساله دیگر مربوط به زمان نماز صبح و زمان نماز مغرب و عشاء میباشد: همانطور که از توضیحات بالا مشخص است، در برخی اوقات سال تاریکی بعد از غروب آفتاب وجود ندارد. و همچنین است برای موقع اذان صبح. برای این مورد هم هیچ مرجعی وجود ندارد که مسلمانان بر اساس آن نماز و روزه خود را به جا آورند. به عنوان مثال برای اذان مغرب گفته شده است که، موقعی است که سرخی طرف مشرق، که بعد از غروب آفتاب پیدا می شود، از بین برود. ولی این سرخی در این شهر از بین نمیرود. در ایران نیز همه مردم به اوقاتی که از طریق موسسه تقویم دانشگاه تهران اعلام میشود، عمل میکنند. در این باره نرم افزارهایی نیز برای محاسبه اوقات شرعی وجود دارند، ولی هر کدام زمان متفاوتی را برای این نقطه که دارای عرض جغرافیایی بالایی هست محاسبه میکنند. به همین دلیل برگزاری نماز جماعت شیعیان در این شهر امکان ندارد. آیا معظم له منبع خاصی برای محاسبه اوقات شرعی و ایجاد وحدت بین مسلمانان میتوانند معرفی کنند. با تشکر، جمعی از شیعیان شهر تروندهایم
سوال
با سلام و تحیت؛
در صورتی که شب و روز مشخص است، تکلیف روزه نیز مشخص خواهد بود و با طلوع و غروب آفتاب، باید روزه ها را گرفت ولی در فرض عدم توان و یا ضرر برای روزه گرفتن، افراد می توانند روزه نگیرند و پس از ماه رمضان و در ایام کوتاهتر، روزه خود را قضا کرده و بابت هر روز روزه گرفته نشده فدیه بپردازند.
اگر روزه ضرر نداشته باشد ولی طول روز به اندازه ای باشد که امکان روزه گرفتن برای افراد سخت باشد، می توانند به اندازۀ چهار فرسخ از شهر محل اقامت خود خارج شده، افطار کنند و برگشته و به کارشان مشغول شوند و پس از ماه رمضان و در ایام کوتاهتر، روزه های خود را قضا کرده و بابت هر روز آن فدیه بپردازند.
لازم به توضیح است که اگر افراد می دانند که روزه گرفتن عملاً برای آنها مقدور نیست و امکانات لازم جهت خروج از شهر نیز برای آنها مقدور نیست، مطابق با قاعدۀ عسر و حرج می توانند روزه نگرفته ولی برای حفظ حرمت ماه رمضان، تظاهر به روزه خواری نیز نکنند و بعد از ماه مبارک و در روزهای کوتاهتر، روزه خود را قضا کرده و برای هر روز فدیه بپردازند.
اما در روزهائی که خورشید غروب نمی کند، باید ملاک را آخرین روز قبل از این وضعیت قرار داد و مطابق با آن عمل کرد همانطوری که در بندهای گذشته به آن اشاره شد.
اما در مورد نماز در جائی که وقت و شب و روز مشخص نیست، ملاک در نماز مغرب اتمام روز است و در نماز صبح، ملاک، دقایقی قبل از آغاز روز است که می توان نماز صبح را بجای آورد.
0
سئوالات رایج
11 سال
0 Answers
367 views
0
