سئوال: شخصی در ظهر چکی دو امضاء نموده ( مشخص نیست به عنوان ظهرنویس و یا ضامن امضاء کرده است ) و چک مزبور توسط شخص ثالثی به بانک برده شده و شش ماه پس از سررسید به علت کسر موجودی منتهی به گواهی عدم پرداخت گردیده است ؛ طبق قسمت آخر ماده ۳۱۵ قانون تجارت ، در صورتی که ظرف مهلت قانونی ( حداکثر ۴۵ روز ) ، دارنده چک وجه آن را مطالبه ننماید دیگر دعوای او بر علیه ظهرنویس مسموع نخواهد بود ، و با توجه به اینکه هر شخصی مسئولیت امضاء خود را دارد ؛ اولاً ) آیا این قید زمان برای رفع مسئولیت شخص امضاء کننده شرعی می باشد یا خیر ؟ ثانیاً ) آیا با این وجود می توان شخص امضاء کننده ظهر چک را پس از تاریخ مزبور ( بیش از ۶ ماه ) به پرداخت وجه چک محکوم نمود ( آیا این محکومیت شرعی است یا خیر ) ؟ ثالثاً ) آیا پس از منقضی شدن زمان قانونی فوق الاشاره دیگر ، شخص امضاء کننده مسئولیتی درباره پرداخت وجه چک ندارد یا بالعکس وجود دین بر ذمه امضاء کننده محرز و متقن است و باید برائت ذمه یقینی را اثبات نماید ؟
سوال
با سلام و تحیت؛ درصورتی که امضاء ظهر چک از طرف صاحب همان چک باشد، ضمان معنا ندارد چون خود شخص نمی تواند ضامن خودش باشد، مگرآنکه از طرف دیگری تحویل دهد که در این صورت ضمان تلقی خواهد شد و ظهر نویسی معنا ندارد؛ در هر صورت به نظر می رسد در صورتی که ظهر نویسی ضمانت تلقی شود و صاحب امضاء ضامن گردد، ضمانت نمی تواند معلق به شرط و قیدی گردد؛ اصل ضمانت او مسلم است وماده ۳۱۵ قانون تجارت، نمی تواند ضمانت را از بین ببرد واو شرعا ضامن است واز همین ج پاسخ سئوال دوم و سوم هم روشن می شود، چون ضمانت او محرز است و باید برائت ذمه را تحمیل کند.
0
ضمانت و مسائل مربوط به آن
10 سال
0 Answers
341 views
0
