۸- کافر

مسئلۀ ۱۵۶ :    کسی که منکر خدای تبارک و تعالی باشد یا برای او شریک قائل شود، یا پیامبری رسول گرامی اسلام‏ را انکار کند، یا معاد و جهان آخرت را قبول نداشته باشد یا حتی در یکی از آنها شک داشته و در حال شک باقی بماند، یا یکی از ضروریات دین مانند نماز و روزه را منکر شود و متوجه باشد که انکار آن به انکار خدا و یا انکار رسالت رسول خدا منجر می‏شود، کافر و نزد مشهور فقها نجس است و این نجاست مطابق احتیاط واجب است.
مسئلۀ ۱۵۷ :    کافر با توجه به تمام خصوصیاتی که در مسئلۀ قبل گذشت، نجس است و این نجاست هم جنبۀ اعتقادی دارد و هم جنبۀ سیاسی.
مسئلۀ ۱۵۸ :    اهل کتاب مانند یهود و نصاری در صورتی که از نجاسات مانند مشروبات الکلی و گوشت خوک و امثال اینها پرهیز کنند بنا بر اقوی‏ پاک و اجتناب از آنها لازم نیست.
مسئلۀ ۱۵۹ :    کسی که با یکی از چهارده معصوم دشمنی ورزد و نسبت به ایشان عداوت و کینه داشته باشد، یا در حال طبیعی و با میل و اراده و اختیار دشنام و ناسزا گوید، بنا بر اقوی نجس است.
مسئلۀ ۱۶۰ :    کسانی که مسلمان بودن ایشان معلوم نیست، گرچه از حیث طهارت و نجاست محکوم به طهارت هستند، ولی احکام و آثار دیگر اسلام را ندارند، یعنی مثلاً نمی‏توانند با زن مسلمان ازدواج کنند و اگر از دنیا بروند در مقابر مسلمین دفن نمی‏شوند، مگر آنکه از یکی از طرق معتبر مسلمان بودن ایشان ثابت شود. افرادی که در بلاد اسلام زندگی می‏کنند، حکم مسلمان را دارند، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.
مسئلۀ ۱۶۱ :    در مواردی که به نجاست کافر فتوا داده شده باشد، از تمام اجزای بدن او حتی رطوبت و موی او نیز باید اجتناب شود.