۵- انتقال

مسئلۀ ۲۶۲ :    مواردی که خون بدن انسان و یا هر حیوان دیگری که خون جهنده دارد به بدن حیوانی که خون جهنده ندارد منتقل می‏شود و عُرفاً خون حیوان دوّم به شمار می‏آید، در اصطلاح فقها انتقال نامیده می‏شود.
مسئلۀ ۲۶۳ :    اگر خون بدن انسان یا حیوان دیگری که خون جهنده دارد به بدن حیوانی که خون جهنده ندارد انتقال پیدا کند و عُرفاً خون آن حیوان محسوب شود، پاک است، مانند خونی که پشه از بدن انسان یا جان‌دار دیگری می‏مکد و جزء بدن پشه می‏شود، اما خونی که زالو از بدن انسان می‏مکد چون جزء بدن آن حیوان نشده نجس است.
مسئلۀ ۲۶۴ :    در مواردی که انتقال صورت گرفته، ولی جزء دومی که منتقل الیه است، نشده است، محکوم به نجاست است و همچنین در مواردی که انتقال صورت گرفته است، ولی معلوم نیست که نجاست منتقل شده جزء شیئ دومی که پاک شده به شمار می‏رود یا نه، محکوم به نجاست است.
مسئلۀ ۲۶۵ :    در مواردی که انتقال همراه با استحاله است مانند انتقال اعیان نجسه به درختان و گیاهان و تبدیل آنها به برگ و شاخه آنها، در این صورت آن اعیان نجسه به دلیل استحاله پیدا کردن پاک می‏شود.
مسئلۀ ۲۶۶ :    اگر کسی پشه‏ای را که بر بدنش نشسته بکشد و نداند خونی که از پشه بیرون آمده، خونی است که از او مکیده یا از خود پشه است، آن خون پاک است؛ اما اگر بداند که خون را از او مکیده و فاصلۀ مکیدن وکشتن پشه به قدری کم باشد که بگویند خون انسان است، یا معلوم نباشد که خون پشه است یا انسان، نجس است.
مسئلۀ ۲۶۷ :    انتقال هنگامی پاک کننده است که یا همراه استحاله باشد، طوری که عنوان استحاله و انتقال هر دو صدق کند و یا اینکه طوری باشد که عرفاً رابطۀ آن شیئ از اولی قطع و به دومی حقیقتاً نسبت داده شود، بنابراین انتقال مانند عناوین دیگر به تنهایی پاک کننده نیست.