مشترکات و احکام آن‏

مسئلۀ ۲۹۴۸ :    اماکن و جاهایی که میان همۀ مردم مشترک است و همه نسبت به آنها حقّ مساوی دارند، عبارتند از:
۱- خیابانها، کوچه‏ها، راه‌های زمینی، هوایی و دریایی، چَراگاه‏ها، فضاهای سبز، پارکها، پارکینگها و میادین، نسبت به مردم آن آبادیها یا برای عموم و هر کسی که می‏خواهد استفاده کند.
۲- مساجد، زیارتگاه‏ها و اماکنی که برای استفاده عموم بنا شده‏اند.
۳- دریاها، دریاچه‏ها، چشمه‏های جاری در کوه‏ها، زمینهای موات، رودخانه‏ها، نهرهای بزرگ و کوچکی که به وسیلۀ افراد خاصی احداث نشده و طبیعی هستند.
۴- معادن آشکاری که بهره‎برداری از آنها نیاز به اکتشاف، حفاری و مانند آنها ندارد مانند معادن نمک و امثال آن.
مسئلۀ ۲۹۴۹ :    همۀ مردم در استفاده و بهره‎برداری از مشترکات یکسان هستند، ولی هر که زودتر شروع به بهره‎برداری کند در آن مقداری که استخراج کرده نسبت به دیگران حقّ تقدّم دارد. همچنین در اموری که قابل تملّک است مانند صید ماهی و دیگر مباحات اولیه، هر کس هر چقدر صید کند مالک می‏شود، البتّه دولت اسلامی حق دارد به خاطر مصالح اسلام، کشور و مردم، برای بهره‎برداری از مشترکات و مباحات اولیه به‌طور موقّت یا دائم، برای بعضی و یا در بعضی اوقات و برای نحوه بهره‎برداری و حتّی مقدار و کیفیت آن مقرراتی وضع کند.