احکام و شرایط شکار با سگ شکاری‏

مسئلۀ ۳۸۴۴ :    هرگاه سگ شکاری، حیوان حلال گوشت وحشی را شکار کند، با شرایط زیر آن حیوان پاک و حلال می‏شود:
۱- حیوان تربیت شده باشد طوری که هرگاه آن‎را برای شکار بفرستند برود و هرگاه باز دارند، بایستد ولی اگر موقع نزدیک شدن به شکار باز دارند و نایستد، ایرادی ندارد. احتیاط آنست که- همان طور که مشهور گفته‏اند- اگر سگ عادتش این باشد که قبل از رسیدن صاحبش مقداری از شکار را می‏خورد، از آن اجتناب شود، ولی اگر از گوشت شکار تا رسیدن صاحبش چیزی نمی‏خورد و در صورت خوردن هم به ندرت می‏خورد یا از گوشتش نمی‏خورد، بلکه از خونش می‏خورد، اشکال ندارد.
۲- صاحب شکار سگ را برای شکار بفرستد؛ بنابراین اگر سگ خودسرانه به شکار برود و شکاری بیاورد، حرام و نجس است، بلکه اگر سگ خودسرانه دنبال شکار برود و بعد صاحبش بانگ بزند که زودتر به آن شکار برسد ولو اینکه به سبب صدای صاحبش شتاب کند، احتیاط واجب آنست که از خوردن آن شکار اجتناب شود و آنچه معتبر است این است که نیت اصل و کلّی شکار را بکند و سگ را بفرستد، بنابراین اگر سگ را برای شکار آهویی بفرستد و آن آهو فرار کند و سگ آهوی دیگری را شکار کند کفایت می‏کند کما اینکه اگر به جای یکی دو تا شکار کند حلال است.
۳- کسی که سگ را برای شکار می‏فرستد مسلمان باشد و اگر بچّه نابالغ مسلمان زاده که خوب و بد را می‏فهمد، نیز بفرستد، کفایت می‏کند، بنابراین اگر کافر یا مسلمان ناصبی سگ را بفرستد، شکار نجس و حرام است.
۴- هنگامی که سگ را می‏فرستد نام خدا را بر زبان آورد و اگر فراموش کند و بسم اللّه نگوید ایرادی ندارد و اگر وقت فرستادن نگوید بلکه قبل از رسیدن سگ به شکار بگوید، احوط وجوبی- اگر اقوی‏ نباشد- احتیاط از آنست.
۵- شکار به سبب زخمی که از دندان سگ پیدا می‏کند بمیرد؛ بنابراین اگر سگ شکار را خفه کند یا در اثر دویدن زیاد یا ترس و یا هر دلیل دیگری بمیرد، نجس و حرام است.
۶- شکارچی با سرعت متعارف خود را به شکار برساند.
۷- وقتی که شکارچی می‏رسد حیوان مرده باشد، بنابراین اگر هنگام رسیدن حیوان زنده بوده و به اندازه سر بریدن وقت باشد، مثلاً حیوان چشم یا گوشهایش را تکان می‏دهد و یا پاهایش را به زمین می‏زند، باید حیوان را سر ببرد و اگر نبرد و حیوان بمیرد هم گوشتش حرام و هم نجس است.
مسئلۀ ۳۸۴۵ :    اگر کسی که سگ را برای شکار فرستاده وقتی برسد که بتواند حیوان را سر ببرد باید سر حیوان را ببرد، چنانچه به‌طور معمول و با شتاب کارد را بیرون آورد و مسامحه از خود نشان ندهد، ولی به سبب بیرون آوردن کارد و مانند آن وقت ذبح بگذرد و حیوان بمیرد، حلال است ولی اگر در اثر آماده نکردن وسیله ذبح با اینکه موجود بوده، وقت ذبح بگذرد و نوعی مسامحه صورت گیرد، احوط وجوبی آنست که از آن اجتناب شود. ولی اگر چیزی همراه وی نباشد که با آن حیوان را سر ببرد و صبر کند تا سگ حیوان را بکشد، پاک و حلال است، اگرچه باید جای دهان سگ را بشوید.
مسئلۀ ۳۸۴۶ :    اگر چند سگ را برای شکار رها کنند، چنانچه همۀ آنها شرایط شکار را داشته باشند، شکار حلال است، ولی اگر یکی از سگها دارای شرایط شکار نباشد آن شکار حرام و نجس است و اگر چند نفر با هم سگ را به شکار بفرستند و یکی از آنها کافر باشد یا همه مسلمان باشند، ولی یک نفر به عمد بِسْمِ اللَّهِ نگوید، آن شکار حرام و نجس است.
مسئلۀ ۳۸۴۷ :    اگر به وسیلۀ باز شکاری یا حیوان دیگری غیر از سگ شکاری، حیوانی را شکار کنند، شکار حلال نمی‏شود، مگر آنکه شکارچی قبل از مرگ حیوان برسد و آن‎را مطابق دستور شرع ذبح کند که در این صورت پاک و حلال می‏شود.