مبطلات روزه : دروغ بستن عمدی به خدا یا پیامبر و یا امامان معصوم

مسئلۀ ۱۷۴۴ :    اگر روزه‏دار عمداً با گفتن، نوشتن یا اشاره و مانند آن به خدا یا پیامبر یا امامان معصوم نسبت دروغ بدهد، گرچه بلافاصله بگوید دروغ گفتم یا توبه کند، روزۀ او باطل می‏شود و بنا بر احتیاط این حکم در مورد حضرت زهرا و سایر پیامبران و جانشینان آنان نیز جریان دارد.
مسئلۀ ۱۷۴۵ :    اگر روزه‏دار خبری را که نمی‏داند راست است یا دروغ نقل کند، بنا بر احتیاط باید از قول کسی که آن خبر را گفته یا از کتابی که آن خبر در آن بوده نقل کند یا به‌طور اجمال بگوید خبری به این مضمون وارد شده است و نباید به‌طور جدّی از قول خدا یا پیامبر یا امامان معصوم خبر دهد.
مسئلۀ ۱۷۴۶ :    اگر روزه‏دار با اعتقاد به اینکه خبری صحیح است، از قول خدا یا پیامبر یا امامان خبری را نقل کند و بعد معلوم شود دروغ بوده، روزه اش باطل نمی‏شود.
مسئلۀ ۱۷۴۷ :    نسبت دروغ عمداً به خدا و رسول خدا و دیگر امامان معصوم روزه را باطل می‏کند، چه خودش آن دروغ را بسازد یا دیگری آن‎را پرداخته باشد، ولی اگر آن دروغ را که دیگری ساخته از او نقل کند، روزه‏اش باطل نمی‏شود.
مسئلۀ ۱۷۴۸ :    اگر از روزه‏داری سؤال شود که آیا خداوند متعال یا رسولش یا یکی از امامان معصوم چنین مطلبی را فرموده‏اند و او عمداً خلاف واقع را بیان کند روزه‏اش باطل می‏شود.
مسئلۀ ۱۷۴۹ :    اگر در شب دروغی را نسبت دهد و روز بعد که روزه است بگوید: حرفی که شب قبل گفتم درست بود یا حرف راستی را در شب نسبت دهد و در روز بگوید که شب گذشته دروغ گفتم، روزۀ او باطل است.
مسئلۀ ۱۷۵۰ :    نسبت دروغ به خدا و پیامبر و امامان به صورت شوخی، هر چند بی‎ادبی است