احکام کفالت

مسئلۀ ۲۷۸۷ :    کفالت آنست که انسان متعهد و ضامن شود که هر وقت طلبکار و یا کسی که نسبت به دیگری ذی‎حق است یا ادعای ذی‎حق بودن را دارد- طوری که ادعای او قابل قبول است- بدهکار یا طرف را بخواهد، او طرف را احضار کند و به آنان تحویل دهد. فرق بین کفالت و ضمان در این است که متعلَق ضمان به معنای خاص فقهی، اموال و حقوق و منافع است و متعلَق کفالت انسان است، این نوع تعهد و ضمانت را «کفالت» و به کسی که ضامن و متعهد می‏شود، «کفیل» و به طلبکار یا ذی‎حق و یا مدعی ذی‎حق بودن، «مکفولٌ له» می‏گویند.
مسئلۀ ۲۷۸۸ :    کفالت از عقود است و در میان کفیل و صاحب حق که مکفول له است واقع می‏شود و از عقود لازم است و بدون اقاله و قرارداد، حقّ به هم زدن آن برای کفیل و مکفول له و یا برای هر دو وجود ندارد.
مسئلۀ ۲۷۸۹ :    کفالت وقتی صحیح است که کفیل به هر لفظی ولو اینکه عربی نباشد، یا با عملی به صاحب حق بفهماند که متعهد و ضامن می‏شود هرگاه بدهکار، خود یا طرفش را بخواهد، او را حاضر کند و به او تحویل دهد و او نیز قبول کند.