احکام استبراء

مسئلۀ ۳۳۷ :    «استبراء» عملی است که مردان پس از ادرار انجام می‏دهند تا اطمینان پیدا کنند که مجرای ادرار کاملاً از بول خالی شده و چیزی در آن باقی نمانده باشد؛ بنا بر قول مشهور فقیهان این عمل، عملی مستحب است امّا اگر بعد از استبراء و تطهیر مخرج ادرار، رطوبت مشکوکی از انسان خارج شود، نجس نیست و وضو و غسل هم باطل نمی‏شود، ولی اگر استبراء نکرده باشد باید محل را بشوید و وضو و غسل را اعاده کند.
مسئلۀ ۳۳۸ :    استبراء شیوه‏های گوناگونی دارد، بهترین روش اینست که پس از قطع ادرار اگر مخرج مدفوع نجس شده باشد ابتدا مخرج مدفوع را بشوید و سپس سه دفعه با انگشت میانۀ دست چپ از مخرج مدفوع تا بیخ آلت تناسلی بکشد و بعد انگشت شست را روی آلت و انگشت پهلو را در زیر آن بگذارد و سه مرتبه تا سر آلت بکشد و پس آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهد و بعد با آب بشوید.
مسئلۀ ۳۳۹ :    استبراء با آن کیفیتی که در مسئلۀ قبل گذشت، لازم نیست توسط خود انسان انجام شود بلکه اگر مثلاً توسط همسر انجام شود، کفایت می‏کند.
مسئلۀ ۳۴۰ :    گاهی پس از ادرار، آبی از انسان خارج می‏شود که به آن «وَدْی» می‏گویند، گاهی پس از ملاعبه، آب چسبنده‏ای از انسان خارج می‏شود که به آن «مَذْی» گویند و گاهی نیز پس از مَنی، آبی از انسان خارج می‏شود که به آن «وَذْی» گفته می‏شود و هر یک از این آبها چنانچه ادرار یا منی به آن نرسیده باشد پاک است؛ حال اگر کسی پس از ادرار، استبراء کرده باشد و پس از آن آبی از او بیرون آید و شک کند که آیا ادرار است یا یکی از این سه آب، پاک است و اگر وضو یا غسل داشته باشد باطل نمی‏شود.
مسئلۀ ۳۴۱ :    کسی که بعد از بول، استبراء نکرده است و مدّتی از آن گذشته و یقین پیدا کرده که در مجرا بولی نمانده است و پس از آن رطوبتی از وی بیرون آید و مشکوک شود که بول است یا نه، آن رطوبت محکوم به طهارت است و اگر وضو داشته، باطل نمی‏شود.
مسئلۀ ۳۴۲ :    اگر کسی ادرار کند و پیش از استبراء رطوبتی خارج شود که مردّد بین ادرار و منی باشد، حکم ادرار را دارد و تنها وضو گرفتن کافی است؛ ولی اگر پس از استبراء چنین رطوبتی از او خارج شود، در صورتی که وضو گرفته باشد و پس از وضو رطوبت مذکور بیرون آید، احتیاط واجب آنست که هم وضو بگیرد و هم غسل کند و اگر این رطوبت قبل از وضو بیرون بیاید، تنها گرفتن وضو کافی است و نیاز به غسل ندارد.
مسئلۀ ۳۴۳ :    استبرای از ادرار برای زن لازم نیست و اگر از زن رطوبتی خارج شود و شک کند، محکوم به طهارت است و اگر وضو یا غسل داشته باشد باطل نمی‏شود.
مسئلۀ ۳۴۴ :    به جز استبرای از ادرار استبرای دیگری هم وجود دارد که به آنستبرای از منی می‏گویند و آن ادرار کردن پس از خارج شدن منی است، این عمل موجب پاک‏سازی مجرای ادرار از منی می‏شود و اگر کسی پیش از این عمل غسل کند و پس از غسل رطوبتی مشکوک در خود بیابد، باید دوباره غسل کند.