احکام آب باران

مسئلۀ ۹۱ :    آب باران آبی است که از آسمان ببارد و هنگامی پاک کننده است که عرفاً بگویند باران می‏بارد و احتیاط واجب آنست که باران به اندازه‏ای باشد که اگر بر زمین سخت ببارد جریان پیدا کند و باریدن چند قطره برای پاک کردن کافی نیست.
مسئلۀ ۹۲ :    اگر بر چیز نجس که عین نجاست در آن وجود ندارد، یک مرتبه باران ببارد و بر تمام جاهایی که نجس شده است نفوذ کند، پاک می‏شود؛ در فرش و لباس هم بنا بر اقوی‏ فشار دادن و یا خارج کردن مقدار آبی که در آن نفوذ کرده لازم نیست، گرچه احتیاط مستحب آنست که فشرده شود تا بیشتر آبی که در آن نفوذ کرده خارج گردد.
مسئلۀ ۹۳ :    اگر بر چیز نجسی که عین نجاست در آن وجود دارد باران ببارد، تا زمانی که عین نجاست پاک و برطرف نشود آن چیز پاک نمی‏شود و اگر به خاطر باریدن باران عین نجاست زایل شود و از بین برود به گونه‏ای که عرفاً بگویند آب باران نجاست را برطرف کرده است، در این صورت چیز نجس پاک می‏شود.
مسئلۀ ۹۴ :    اگر باران به عین نجس ببارد و به جایی ترشح کند، چنانچه عین نجاست در آن نباشد و بو، رنگ و یا مزّه نجاست را نگرفته باشد، پاک است.
مسئلۀ ۹۵ :    اگر باران بر پشت بام ببارد و عین نجاست در آن وجود داشته باشد تا موقعی که باران می‏بارد، آبی که به چیز نجس رسیده است و از سقف و یا ناودان می‏ریزد، پاک است.
مسئلۀ ۹۶ :    اگر انسان یقین پیدا کند آبی که پس از قطع شدن باران از سقف و یا ناودان می‏ریزد، به چیز نجس رسیده است، نجس است.
مسئلۀ ۹۷ :    اگر باران بر زمین نجس ببارد، در صورتی که عین نجاست در آن نباشد، زمین پاک می‏شود و در صورتی که باران قطع نشود و آب آن بر روی زمین جاری شود و به جای نجس که باران نباریده برسد، آنجا را هم پاک می‏کند.
مسئلۀ ۹۸ :    اگر باران بر خاک یا سایر چیزهای نجس ببارد و معلوم شود که آب باران به صورت مطلق، به همۀ اجزای آن چیز نجس رسیده است، در صورتی که عین نجاست در آن نباشد پاک می‏شود.
مسئلۀ ۹۹ :    اگر در اثر رسیدن آب باران و یا رطوبت آن، خاک گل شود و آب مطلق به اجزای نجس نرسد، پاک نمی‏شود؛ در مورد هر چیز نجس دیگری هم اگر آب باران به‌طور مطلق به اصل نجاست نرسد، پاک نمی‏شود.
مسئلۀ ۱۰۰ :    در جاهایی که آب نجس وجود دارد (مانند حوض، ظرف و غیره) اگر آب باران بر آنها ببارد و به‌طور عادّی با آب نجس مخلوط شود، پاک می‏شود.